Κώστας Ασπρογέρακας: Δήμαρχοι εντολοδόχοι συμφερόντων και όχι υπηρέτες του Δήμου των πολιτών
Ζητήσαμε από τους επικεφαλής των παρατάξεων που πήραν μέρος στις δημοτικές εκλογές στο Χαϊδάρι να μας δώσουν τη δική τους πολιτική εκτίμηση για το εκλογικό αποτέλεσμα στην πόλη μας. Πρώτος ανταποκρίθηκε ο κ. Κώστας Ασπρογέρακας, επικεφαλής της Δημοτικής Αγωνιστικής Ενωτικής Κίνησης, που απέσπασε 962 ψήφους, ποσοστό 4,45% και δύο δημοτικούς συμβούλους, το ίδιος τον Κ. Ασπρογέρακα και την Αγγελική Γκανά Ρηγάκη.
Η ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΜΑΣ
Η εκτίμηση δεν μπορεί παρά να περιέχει κάποιους άξονες.
1. Οι πολίτες, και όχι μόνον στο Χαϊδάρι, έδειξαν μια «βουβή» προτίμηση σ΄ εκείνον που θεωρούν ότι θ΄ασκήσει μια «διαχείριση» χωρίς εκπλήξεις, χωρίς απρόβλεπτα και «πειραματισμούς». Σ΄αυτά βοήθησε το «βάρος» του ονόματος του πατέρα του Δημάρχου που εκλέχτηκε σε αρκετές προηγούμενες θητείας Δήμαρχος, καθώς και η «πολυσυλλεκτικότητα» του συνδυασμού του, με αρκετές προσωπικές επιρροές των μελών του, με «εξυπηρετήσεις» που παίζουν καθοριστικό ρόλο.
2. Πρόκειται για μια συμπεριφορά που εκφράζει ένα γενικευμένο αποπροσανατολισμό του κοινωνικού σώματος, ένα φόβο μπροστά στα προβλήματα επιβίωσης, μια τεράστια ανασφάλεια για το αύριο. Η πλειοψηφία αρκείται να ζει αποκλειστικά και μόνον στο παρόν. Αυτό παρουσιάζεται ως η μόνη χρονική διάσταση. Η αναζήτηση ενός εναλλακτικού μέλλοντος σβήνει ως δυνατότητα, αλλά και ως συλλογική επιθυμία. Πιστεύει ότι τίποτε δεν αλλάζει, ότι δεν υπάρχει εναλλακτική. Ψάχνει «διαχειριστές με γνωριμίες» και δίχως πολιτικό στίγμα.
Αυτή την έννοια είχε η διατύπωση της Ανακοίνωσης του Δημοτικού Σχήματος που ήμουν υποψήφιος, εν όψει του 2ου γύρων των εκλογών, ότι η «εκλογή του Β. Ντηνιακού δεν θα είναι επωφελής για τον Δήμο». Για όσους ξέρουν να διαβάζουν, δεν υπάρχει προσωπική αιχμή αλλά πολιτική διαπίστωση.
Ο απελθών Δήμαρχος είχε την τύχη των υπόλοιπων τριών, που στηρίχτηκαν απ΄το ΚΚΕ και δεν μπορεί ν΄ αντισταθμιστεί απ΄ την επιτυχία της Πάτρας. Οι τοπικοί παράγοντες κλπ. που ελέγχουν επιχειρηματικά μεγάλους Δήμους (Πειραιάς – Βόλος – Ν. Φιλαδέλφεια) φαίνεται ότι αποτελούν «παραδείγματα για μίμηση» και για τους μεσαίους – μικρούς Δήμους.
Χρειάζεται ένα καινούργιο «νόμισμα» η αυτοδιοίκηση. Τα «εύκολα» αποτελούν παρελθόν. Δίχως δεσμούς με την τοπική κοινωνία και βαθύτερης γνώσης των μεγάλων προβλημάτων της κοινωνίας αυτής, συμμετοχή της ουσιαστικής και συν-ευθύνη της στην συγκρότηση προτάσεων για την λύση τους, θ΄ αναλωνόμαστε στα «σκοτεινά λασπόνερα» επιχειρηματικών συμφερόντων των μικροπολιτικών και προσωπικών φιλοδοξιών, που θ΄ αναδεικνύουν Δημάρχους εντολοδόχους συμφερόντων κλπ. και όχι υπηρέτες του Δήμου των πολιτών.
