Ο Δημήτρης Μιχαλόπουλος θυμάται: Νίκος Παπάζογλου, μια κατηγορία μόνος του!

Στις 20  Μαρτίου του 1948  γεννήθηκε ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες τραγουδοποιούς, ο Νίκος Παπάζογλου. Συνήθως μνημονεύουμε την ημέρα της απώλειας αυτών που φεύγουν. Εμείς προτιμήσαμε να κάνουμε  την ανατροπή, αξιοποιώντας ευγενικά την πλημμυρίδα αναμνήσεων ενός δικού μας ανθρώπου, του Δημήτρη Μιχαλόπουλου.

Ο δικός μας Δημήτρης, που άφησε το αποτύπωμα του βαθιά στην καρδιά του Χαϊδαρίου με το καλλιτεχνικό και δημιουργικό του έργο στα πολιτιστικά του Δήμου μας, θυμάται αναπολεί και μας ταξιδεύει πίσω στον χρόνο που έζησε μαζί με τον Νίκο στη Θεσσαλονίκη.

ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ

Δημήτρη είχες την τύχη  να γνωρίζεις προσωπικά τον αγαπημένο όλων μας, Νίκο Παπάζογλου. Μίλησέ  μας για αυτό.

Θεσσαλονίκη φοιτητής εγώ, γνωριστήκαμε στου Αλεξανδρή. Στο  στούντιο του Νίκου όμως, το ΑΓΡΟΤΙΚΟ, τα λέγαμε πιο συχνά επί ώρες. Μάλιστα δοκιμάζαμε και να γράψουμε, όμως ως φοιτητής στην μουσικολογία τότε ο χρόνος δεν αρκούσε για να το δούμε σοβαρά. Έτσι έμεινε  στα συρτάρια των διαθέσεών μας το τόλμημα. Τώρα τι να πει ή μάλλον τι να πρωτοπεί κανείς για τον Νίκο; Μια κατηγορία από μόνος του. Μια ολόκληρη σχολή. Η λεγόμενη “Σχολή της Θεσσαλονίκης”, η οποία έφερε τα δικά της χαρακτηριστικά και “γέννησε” πολλούς σπουδαίους  καλλιτέχνες.

Αυτό είναι πασίγνωστο αλλά πέρα από το έργο του που θα μιλήσουμε παρακάτω ποιοι τίτλοι θα χαρακτήριζαν τον Νίκο που γνώρισες με δυο λέξεις;

Καλός τραγουδιστής, σημαντικός μουσικός, και γλυκός άνθρωπος πέραν των ιδιοτήτων του ως παραγωγός, ηχολήπτης, ενορχηστρωτής. Επίσης πολύ-πολύ διαβασμένος. Με μια συνεχή κριτική σκέψη και άποψη επί παντός επιστητού.

Ισχύει πως ο Νίκος λάτρευε τους  τόπους που αντιστέκονταν στον εκσυγχρονισμό;

Καλλιτέχνης ευαίσθητος, με απλότητα, λυρισμό και με λατρεία στην παράδοση τα κύρια στοιχεία των τραγουδιών του. Κατ’ επέκταση, κάπως ανάλογα και οι διαθέσεις του. Είχε λογική λοιπόν να αντιστέκεται.

Ιδιαίτερος άνθρωπος ο Νίκος η όχι;

Δεν θα το έλεγα. Συγκρούονταν  η νοοτροπία του με τις νοοτροπίες κάποιων, αρνούμενος  την φθορά, και την υποκουλτούρα. Αλλά έμπαινε πάντα σε διάλογο. Κουβέντιαζε συνεχώς.

Ένα ταβερνείο κοντά στο στούντιό του,  με κρασοβάρελα εκεί τα λέγατε;

Και όχι μόνο. Απλά εκεί γινόταν και με άλλους μαζί ο διακριτικός σχολιασμός συνήθως για μουσική και τσουγκρίζοντας ποτήρια καταλήγαμε σε τραγούδια παραδοσιακά και ρεμπέτικα. Με την χάρη όλων μας για χωρατά και καλαμπούρια και με γλέντι μέχρι και που ξεχνούσαμε τις δουλειές μας. Αυτό που θυμάμαι ήταν το πάθος του απροσμέτρητο για τα ρεμπέτικα. Με το σπάνιο ηχόχρωμα της φωνής του τα ερμήνευε καταπληκτικά.

Απλός άνθρωπος δηλαδή;

Παιδί του μεροκάματου, της αλάνας, της χειρωνακτικής παιδείας κατάφερνε να συντηρεί τον τρόπο των παιδικών του χρόνων και να δρα ενίοτε. Τα χέρια του έφτιαχναν τα πάντα  και οι γνώσεις του επίσης πολύτιμες για οτιδήποτε δεν γνωρίζαμε.

Υπήρξε  η εμβληματική μορφή της συμπρωτεύουσας από ό,τι καταλαβαίνω;

Ήταν χαρισματικός. Περιστρεφόταν ο κόσμος γύρω του. Η αύρα του εξέπεμπε ενέργεια, θετικότητα, ακόμη κι αν ήταν θλιμμένος ή πονεμένος αυτός ανταποκρινόταν επικοινωνιακά. Του άρεσε, του έκανε καλό να μιλάει με τον κόσμο, δεν το έπαιζε. Το ζούσε.

Παρακολουθώ στο διαδίκτυο πως κάποιοι άνθρωποι τον τιμούν μετά το ‘’ταξίδι’’ του στον μέγιστο βαθμό. Τον αποθεώνουν.

Ναι το γνωρίζω όπως γνωρίζω προσωπικά και τον Βασίλη Παπαδόπουλο (λάτρη του Νίκου)  τον άνθρωπο που δημιούργησε  την Ομάδα Φίλων Νίκου Παπάζογλου στο Facebook η οποία αριθμεί στα 20.000 μέλη. Κάνει φοβερά πράγματα και φυσικά σε συνεργασία με παλιούς φίλους και συνεργάτες του Νίκου. Μάλιστα ήταν αυτός που μας έφερε σε επικοινωνία με το μικρόφωνο του  Γιώργου Κοφτερού και την εκπομπή ‘’Εννέα Όγδοα’’ από το ΕΑΠ/ Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.

Μιλάς  προφανώς για την συνέντευξη που έδωσες στον Γιώργο Κοφτερό χάριν του αφιερώματος  στον Νίκο Παπάζογλου σε παραγωγή δική του;

Έτσι ακριβώς! Ο Γιώργος αν και πτυχιούχος Τεχνολογίας Γεωπονίας όπως και Διοίκησης Επιχειρήσεων & Οργανισμών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου είναι ραδιοφωνικός παραγωγός της εκπομπής Εννέα Όγδοα, η οποία κάθε Πέμπτη στις 20.00 προσπαθεί  να δημιουργήσει στον ακροατή συναισθήματα νοσταλγίας, χαράς και μνήμης με σκοπό να ταυτιστεί με αυτό που ακούει. Πολύ καλός!

Δημήτρη πολύ γρήγορα πήρε τέλος η κουβέντα μας σε βλέπω να ετοιμάζεσαι όπως πάντα βιαστικός. Τελευταία φράση πριν τελειώσουμε?

Δυσαναπλήρωτο το κενό!

Ευχαριστώ Δημήτρη μου εύχομαι τα καλύτερα στην καλλιτεχνική σου πορεία!

Η ζωή του Νίκου Παπάζογλου μέσα από το πλούσιο αρχείο της ΕΡΤ

Ο Νίκος Παπάζογλου έφυγε ‘’μέσω νεφών’’ από κοντά μας τον Απρίλιο του 2011 για το μεγάλο ταξίδι αφήνοντας δυσαναπλήρωτο κενό στην έντιμη και γεμάτη πάθος καλλιτεχνική του πορεία σφραγίζοντας την ιστορία του Ελληνικού ποιοτικού τραγουδιού.

Εμείς  τιμούμε σήμερα 20 Μαρτίου ημέρα γέννησης του  την μνήμη του με την ευχή πως ότι σποράκι έριξε να φυτρώσει και να ανθίσει μέσα από τα  δικά του ποιοτικά πατήματα!