4 χρόνια αντί να είναι δίπλα μας στα σχολεία, στεκόταν απέναντι
Της Γιάννας Ζέρβα,
προέδρου του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων στο 3ο Γυμνάσιο Χαϊδαρίου
Οι μέρες αυτές είναι και μέρες απολογισμού για όλους εμάς, τους γονείς του Χαϊδαρίου, που αγωνιούμε για τα παιδιά μας, που στερούμαστε πολλά πράγματα για να τους προσφέρουμε το καλύτερο που θέλουμε να τους εξασφαλίσουμε ένα ομορφότερο μέλλον.
Όλα αυτά τα χρόνια, προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε δυσκολίες, να λύσουμε προβλήματα στα σχολεία των παιδιών μας. Κι όμως σ’ αυτή μας την προσπάθεια δεν βρήκαμε συμπαραστάτη στο Δημαρχιακό Μέγαρο. Απεναντίας!
Σε όλες μας τις κινητοποιήσεις η δημοτική αρχή Ντηνιακού ήταν άφαντη, εμφανίζονταν μόνο κάτω από την πίεση και την αποφασιστική παρουσία γονιών, μαθητών και εκπαιδευτικών. Και να σκεφτεί κανείς ότι ήμασταν κάτω από τα γραφεία τους στην Πλ. Δημαρχείου.
Τι να πρωτοθυμηθούμε;
Τις κινητοποιήσεις μας ενάντια συγχωνεύσεις τμημάτων, με τα 25αρια τμήματα στα γυμνάσια και λύκεια του δήμου εν μέσω μάλιστα κορονοϊού, όπου η δημοτική αρχή ήταν άφαντη; Ούτε στη διεύθυνση εκπαίδευσης, ούτε στο υπουργείο παιδείας ούτε στις γειτονιές της πόλης μας εμφανίστηκαν για να στηρίξουν τα αιτήματά μας.
Άφαντοι και στη διαμαρτυρία μας στην ΔΕΔΔΗΕ –δίπλα μάλιστα στο Δημαρχείο- όταν η ΔΕΗ ΑΕ απειλούσε να κόψει το ρεύμα σε σχολεία του δήμου μας.
Δήλωναν ανήμποροι κάθε φορά που ζητούσαμε προσωπικό στη φύλαξη για να μη βανδαλίζονται τα σχολεία, προσωπικό για την καθαριότητα για να μπορούν να είναι στοιχειωδώς καθαρά, ακόμα και την περίοδο της πανδημίας!
Και κάθε φορά μας έλεγαν τα γνωστά… πως η χρηματοδότηση δεν φτάνει κι αυτοί κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν, δηλαδή συμβιβάζονται με τη μιζέρια. Για να μην πούμε ότι ακόμα κι αυτά τα ελάχιστα χρήματα από τις σχολικές επιτροπές τα έδιναν με το σταγονόμετρο στα σχολεία.
Το καλύτερο το βλέπουμε! Είναι η εικόνα εγκατάλειψης των σχολείων μας με ταβάνια να στάζουν, σπασμένες τουαλέτες, άβαφτα κτίρια, άθλιες αθλητικές εγκαταστάσεις. Φτάσαμε στο σημείο Σύλλογος Γονέων, σε σχολείο του Δάσους, επί ένα χρόνο, να ζητάει να βαφτεί ένα ταβάνι γιατί έπεφτε το χρώμα στα κεφάλια των μαθητών και έγινε, τελικά κάτω από πίεση, μία βδομάδα πριν τις εκλογές!!
Τι ζητούσαμε; Το αυτονόητο να βαφτούν και να ομορφύνουν τα σχολεία μας. Και βέβαια να προχωρήσει και ο αντισεισμικός έλεγχος, αφού τα σχολικά κτίρια στην πόλη μας μετρούν πολλές δεκαετίες.
Μάλιστα προκαλέσαμε συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο για τα κτιριακά προβλήματα στα σχολεία μας… Παραβλέπουμε την απαξίωση, τις ειρωνείες που πολλές φορές αντιμετωπίσαμε και κρατάμε πως ό,τι καταφέραμε το καταφέραμε εμείς οι γονείς με την πίεση, την επιμονή και την αποφασιστικότητα μας.
ΤΩΡΑ, λοιπόν επειδή έφτασε η ώρα του ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ και μεις ως γονείς βάζουμε σε προτεραιότητα τις ανάγκες των παιδιών μας, ας σκεφτούμε τι δημοτική αρχή, τι δήμαρχο χρειαζόμαστε εμείς και τα παιδιά μας.
Θέλουμε δημοτική αρχή και δήμαρχο που θα αναμετριέται με όλες τις δυσκολίες, την υποχρηματοδότηση, την υποστελέχωση και δεν θα υποκύπτει σε αυτές και θα είναι στο πλευρό μας, ή θα τον βλέπουμε μια φορά το χρόνο στον αγιασμό;
Θέλουμε δημοτική αρχή και δήμαρχο που θα έχει ως προτεραιότητα τα σύγχρονα και ασφαλή σχολεία με εκπαιδευτικό και επιστημονικό προσωπικό (ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, νοσηλευτές) σε όλες τις γειτονιές του Χαϊδαρίου ή θα κάνει πίσω και θα δηλώνει ανήμπορος;
Θέλουμε δημοτική αρχή και δήμαρχο σύμμαχο μας στον αγώνα για τη μόρφωση και την ανάπτυξη των παιδιών μας μέσα και από τον πολιτισμό, τον αθλητισμό που πρέπει να αναπτυχθεί στην πόλη μας ή θα συνεχίσει στο δρόμο της υποβάθμισης και της παραγκώνισης;
Η απάντηση είναι μία: Θέλουμε Δημοτική Αρχή δίπλα μας και όχι απέναντί μας. Γι αυτό την Κυριακή όπως δεν απέχουμε από τη ζωή των παιδιών μας, δεν απέχουμε κι από τις εκλογές, πάμε στην κάλπη και ψηφίζουμε Λαϊκή Συσπείρωση και δήμαρχο τον Μιχάλη Σελέκο.
Σαν αντιπρόεδρος του συλλόγου γονέων του 3ου Δημοτικού έχω εικόνα για το πως λειτούργησε τόσο η διοίκηση Σελέκου όσο και η διοίκηση Ντηνιακού. Αλλά και τη στάση της ένωσης γονέων απέναντι τους. Τα 5 χρόνια της διοίκησης Σελέκου πέρα από κάποιες πρόχειρες ζωγραφιές στα σχολεία δεν έγινε καμία άλλη παρέμβαση. Η ένωση γονέων εκείνη την περίοδο ήταν καθησυχαστική προς τους γονείς παρά την απραξία της λαϊκής συσπείρωσης και κατηγορούσαν την κεντρική εξουσία ως υπεύθυνη για την ελλειπή συντήρηση των σχολείων.
Η διοίκηση Ντηνιακού από την πρώτη στιγμή ήταν δίπλα μας. Έκανε έργα που είχαν ως προτεραιότητα την ασφάλεια των μαθητών όπως οι σχάρες στον προαύλιο χώρο του σχολείου μας. Έφτιαξαν με καινούργια επίστρωση το εξωτερικό γήπεδο του σχολείου μας. Έβαλαν air condiotion στο αμφιθέατρο μας και αγόρασαν εξοπλισμό φούρνους και ψυγεία για τα παιδιά που μένουν στο ολοήμερο. Η ένωση γονέων βέβαια από την αρχή είχε εχθρική στάση απέναντι στην συγκεκριμένη διοίκηση. Άλλαξε τη στάση της και πλέον κατηγορούσε αποκλειστικά το Δήμο για τις συντηρήσεις των σχολείων και όχι την κεντρική διοίκηση. Ενώ με την παραμικρή αφορμή οργάνωνε διαμαρτυρίες.
Εμείς οι γονείς που μας ενδιαφέρει αποκλειστικά η πρόοδος των παιδιών μας και των σχολείων τους την Κυριακή πρέπει με την ψήφο μας να τους δείξουμε ότι στηρίζουμε τους ανθρώπους που έκαναν έργο και όχι αυτούς που ο μόνος τους στόχος είναι η προώθηση των κομματικών τους επιδιώξεων.