Μια πελώρια, μεταλλική σαρανταποδαρούσα περνάει από το Χαϊδάρι…
Η φωτογραφία αυτή, τραβηγμένη σήμερα, πρωί Σαββάτου, δείχνει ότι τα δρομολόγια της εμπορικής αμαξοστοιχίας που περνάει από την πόλη μας πυκνώνουν. Στο εντυπωσιακό αυτό πλάνο η πελώρια μεταλλική “σαρανταποδαρούσα” περνάει πάνω από τη γέφυρα της Εθνικής Οδού, κοντά στη Μονή Δαφνίου, με κατεύθυνση από τον Πειραιά (λιμάνι Ν. Ικονίου) προς τη Θεσσαλονίκη και την Κεντρική Ευρώπη.
Οι τεράστιοι συρμοί κουβαλούν τουλάχιστον 35 κοντέινερ ο καθένας και έχουν μήκος σχεδόν 500 μέρα. Το περιβαλλοντικό όφελος είναι μεγάλο, καθώς, σε άλλη περίπτωση, θα έπρεπε όλα αυτά τα κοντέινερ να μεταφερθούν οδικώς με φορτηγά αυτοκίνητα. Από την άλλη, η πόλη μας υπέστη σημαντική περιβαλλοντική καταστροφή, για να κατασκευαστούν τόσες κοιλαδογέφυρες και τούνελ, ώστε να ανεβεί η γραμμή από τη Λ. Σχιστού μέχρι σχεδόν το Δαφνί. Αυτό όμως είναι κάτι που έγινε και δεν αλλάζει πια…
Ο μεγάλος κινεζικός όμιλος Cosco μεγενθύνει τις δραστηριότητές του στο λιμάνι του Πειραιά, αυξάνοντας διαρκώς τον όγκο των κοντέινερ που φέρνει με πλοία από την Άπω Ανατολή. Έτσι ο Πειραιάς μεταβάλλεται σε πύλη των ασιατικών προϊόντων προς την Ευρώπη και σε αυτό ακριβώς το εγχείρημα κύριο ρόλο έχει η εμπορική σιδηροδρομική γραμμή που διέρχεται από το Χαϊδάρι. Ήδη έχουν γίνει συμφωνίες με μεγάλες πολυεθνικές (Huawei Technologies, ZTE Corp, Hewlett-Packard και πρόσφατα SONY), που “πιάνουν Ευρώπη” μέσω του Πειραιά.
Παλιότερα η εφημερίδα μας είχε ρωτήσει πια αντισταθμιστικά ανταλλάγματα έλαβε ο Δήμος μας για την εκτεταμένη καταστροφή που προκάλεσε στους ορεινούς όγκους της πόλης μας η κατασκευή της γραμμής (συνηθίζεται αυτό σε ανάλογες περιπτώσεις). Φυσικά, απάντηση δεν λάβαμε, γιατί το Χαϊδάρι δεν διεκδίκησε και δεν πήρε απολύτως τίποτε. Το ανίκανο πολιτικό προσωπικό που διοικούσε τον Δήμο δεν σκέφτηκε ούτε καν να ζητήσει από τον “Άκτορα”, που κατασκεύασε την τεράστια γέφυρα πάνω από την Εθνική Οδό, ένα απλό φορτωτάκι, που εδώ και χρόνια δεν μπορούμε να αγοράσουμε για να μαζεύουμε τα σκουπίδια από τους δρόμους μας.
Τα τρένα περνούν…
