ΔΥΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑ

Ζωντανό όνειρο το Ρίο!

Ζωντανό όνειρο το Ρίο! 1



Ο Παναγιώτης Ανδρεάδης θα παλέψει σε μεγάλους αγώνες να πιάσει το 10.16΄ στα 100 μ., για να τρέξει στους Ολυμπιακούς αγώνες της Βραζιλίας

Απέναντί μου κάθεται ένας χαμογελαστός 25άρης, με σώμα κάθε άλλο παρά “τουμπανιασμένου σπρίντερ”. Ξεκινάω με αυτή την παρατήρηση, γιατί, μετά τις επιδόσεις που έμαθα ότι κάνει ανεπίσημα τον τελευταίο καιρό, περίμενα να συναντήσω έναν “μάτσο” πρωταθλητή δρόμων ταχύτητας, με υφάκι και φουσκωμένους μύες. Έπεσα εντελώς έξω. 

Μιλάω με τον Παναγιώτη Ανδρεάδη, φοιτητή της Φιλοσοφικής Σχολής και αθλητή του Γ.Σ. Χαϊδαρίου, που αποτελεί την μεγάλη ελπίδα της Ελλάδας για να εκπροσωπηθεί στους δρόμους ταχύτητας στο παγκόσμιο Πρωτάθλημα, αλλά και στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βραζιλίας, το ερχόμενο καλοκαίρι. Είναι ένα ατόφιο ταλέντο της ταχύτητας, που ξεκίνησε τον αθλητισμό στα 21 του (!) και 4 χρόνια μετά ονειρεύεται με βάσιμες ελπίδες να τρέξει κοντά σε “ιερά τέρατα” του στίβου, σαν τον Γιουσέιν Μπολτ!

Ζωντανό όνειρο το Ρίο! 3
Παναγιώτης Ανδρεάδης, Γιώργος Νούτσης.

Δίπλα στον Παναγιώτη βρίσκεται ο προπονητής του Γιώργος Νούτσης, αφοσιωμένος εραστής του στίβου, που έχει δώσει την ψυχή του για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Αυτός τον ανέδειξε και αυτός τον στήριξε για να ξεπεράσει το σοκ ενός σοβαρού τραυματισμού. Είναι σήμερα έτοιμοι για μεγάλους χρόνους και μεγάλους αγώνες. Δυστυχώς, χωρίς έστω και την ελάχιστη βοήθεια από το κράτος. Ο ελληνικός αθλητισμός κινείται πάνω σε ένα περίεργο εκκρεμές: Από τα απίστευτα ποσά που έδιναν κράτος και χορηγοί το 2004, πέσαμε σήμερα σχεδόν στο μηδέν! Ενδεικτικά, για να πάνε ο πρωταθλητής και ο προπονητής του για χειμερινή προπόνηση (δεύτερο 15μερο Ιανουαρίου) στη ζεστή Τενεφίφη συνεισέφερε το 1/3 ο ΣΕΓΑΣ, το 1/3 ο μικρός Γυμναστικός Σύλλογος Χαϊδαρίου και τα υπόλοιπα οι ίδιοι από την τσέπη τους. Πώς να μην μελαγχολήσεις, θυμούμενος τις μυθικές επιχορηγήσεις και τις απίστευτες τιμές που απολάμβαναν οι ντοπαρισμένοι της “ισχυρής Ελλάδας”;

Πάντως αθλητής και προπονητής ευελπιστούν ότι σε αυτή τη φάση θα πιάσουν το όριο για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου! Και δεν μένουν μόνο εκεί: Σε μεγάλους αγώνες θα κυνηγήσει το όνειρο του 10.16′, δηλαδή την επίδοση – κλειδί για τους φετινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο της Βραζιλίας!

Φυσικό χάρισμα, φυσική προπόνηση

Η αθλητική ιστορία του Παναγιώτη ξεφεύγει από τα συνηθισμένα. Όλα ξεκίνησαν στα 21 του χρόνια, δηλαδή πολύ αργά για τα στάνταρ του πρωταθλητισμού. Το μόνο που είχε κάνει στο στίβο είναι ότι είχε πάρει μέρος σε αγώνες μεταξύ δημοτικών σχολείων, όταν ήταν παιδάκι… “Στο γήπεδο συνάντησα τον κ. Νούτση, προπονητή του Γ.Σ. Χαϊδαρίου. Μού ζήτησε να τρέξω ένα “εξηντάρι” και με χρονομέτρησε. Με κοίταξε για λίγο… Αμέσως δελτίο και προπονήσεις, μού είπε. Προπονήσεις; σκέφτηκα εγώ. Αυτό μάς έλειπε τώρα…” Αυτή ήταν η πρώτη επαφή Νούτση – Ανδρεάδη, όπως την διηγείται ο Παναγιώτης στο “Χαϊδάρι Σήμερα”, 4 χρόνια μετά.

Ο Γ. Νούτσης είδε στον Παναγιώτη ένα φυσικό χάρισμα. “Δεν ήταν μόνο το χρονόμετρο, ήταν και ο τρόπος που έτρεχε”, μάς λέει ο έμπειρος προπονητής. “Την ταχύτητα τη δίνει ο θεός. Ή την έχεις ή δεν την έχεις. Η αερόβια ικανότητα αναπτύσσεται, η αναερόβια όχι”.

Εκείνη η απογευματινή συνάντηση στο στάδιο άλλαξε τη ζωή του Ανδρεάδη. Όχι ότι ο Νούτσης τον “έλιωσε” στην προπόνηση. Το αντίθετο, αφού του έφτιαξε πρόγραμμα με ελαφριά προπόνηση, μόνο δύο φορές την εβδομάδα, στην αρχή για βελτίωση της τεχνικής και σιγά σιγά της δύναμης. Χρειαζόταν μεγάλη προσοχή για “να μην καεί” ο νέος αθλητής. Ωστόσο τον έριξε κατευθείαν στους αγώνες. Την ίδια χρονιά, στο Πανελλήνιο Κλειστού Στίβου στο ΣΕΦ, Φλεβάρη μήνα, έφτασε με την πρώτη στον τελικό! Η άνοδος ήταν αλματώδης: Τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς, τερμάτισε 5ος στον τελικό του Πανελλήνιου Ανοιχτού Στίβου στα Χανιά, με 10.81!

“Κάτι τρέχει εδώ…”

Ο Ανδρεάδης δεν ήταν παιδάκι για να ενθουσιαστεί εύκολα με αυτά που συνέβησαν σε τόσο σύντομο χρόνο. Δεν μπήκε αψήφιστα στη μάχη του πρωταθλητισμού, γιατί καταλάβαινε τι σημαίνει αυτό και τι αλλαγή θα έφερνε στη ζωή του. “Αξίζεις; Ναι! Σίγουρα κάτι τρέχει εδώ… Θα συνεχίσω!”, σκέφτηκε. Κυριολεκτικά και μεταφορικά κάτι έτρεχε και αποφάσισε να εμπιστευτεί τον εαυτό του στα χέρια του Νούτση.

“Να βάλουμε περισσότερες προπονήσεις στο στάδιο του Δάσους”, είπε αυτός και έπεσαν με τα μούτρα στη δουλειά. Περισσότερα σπριντ, περισσότερα βάρη, αύξηση μυικής δύναμης σε όλο το σώμα. “Η δύναμη βελτίωνε την τεχνική”, εξηγεί ο Νούτσης και… να τα αποτελέσματα του 2012: 2ος στο Πανελλήνιο Κλειστού Στίβου, 1ος στους νέους και 2ος στους άνδρες στο Πανελλήνιο Ανοιχτού Στίβου, 1ος στους Βαλκανικούς με χρόνο 10.52΄. Γίνεται μέλος της Εθνικής Ομάδας Στίβου, με ένα χρόνο προπονήσεις! Διάβασμα για το πανεπιστήμιο μόνο τις βραδινές ώρες.

Απογείωση

Το 2013 ήταν η μεγάλη χρονιά. Κάνει χρόνο 10.38′ και πλασάρεται μέσα στις 20 καλύτερες επιδόσεις όλων των εποχών στην Ελλάδα. Οι προπονήσεις πυκνώνουν κι άλλο και αρχίζουν να σκέφτονται μεγάλους αγώνες.

Πράγματι, Στους Μεσογειακούς παίρνει τη δεύτερη θέση στη σκυταλοδρομία 4Χ100 και μετέχει στην Εθνική Ομάδα που πλασάρεται 10η στη Super League του Μπρούνο Τζάουλι!

Γολγοθάς

Όσο μαγικό αποδείχτηκε το 2013, άλλο τόσο απογοητευτικό ήταν το 2014. Στη διάρκεια της πασχαλινής προετοιμασίας στην Κύπρο, σε μια άσκηση ρουτίνας, γύρισε το πόδι του. Αποδείχτηκε ότι ο τραυματισμός δεν ήταν καθόλου επιπόλαιος: οστικό οίδημα και ρωγμώδες κάταγμα. Δεν μπορούσε να κάνει καθόλου προπόνηση, η χρονιά για την οποία είχε μεγάλους στόχους χάθηκε. Ξεκίνησε ένας Γολγοθάς εξετάσεων και θεραπειών.

Ο σοβαρός τραυματισμός έφερε ενδοιασμούς για το μέλλον. “Θα ξαναβρώ την υγεία μου; Θα ξαναβρώ τη φόρμα μου;”, αναρωτιόταν ο Παναγιώτης. Όμως έστω κι έτσι, δοκιμάζοντας περισσότερο τον εαυτό του, έτρεξε σε αγώνες στην Κρήτη και έκανε χρόνο 10.49΄. Ένεση κουράγιου…

Ζωντανό όνειρο το Ρίο! 5

Λίγο πριν τον τραυματισμό ο Ανδρεάδης είχε προτάσεις να μεταγραφεί σε μεγάλους συλλόγους. Δεν το έκανε, γαιτί ήθελε να είναι κοντά στον Νούτση, και πιστεύει σήμερα ότι αυτό του βγήκε σε καλό. Όσο κι αν ακούγεται περίεργο, ο ταπεινός Γ.Σ. Χαϊδαρίου έπαιξε καθοριστικό ρόλο για να ξαναγυρίσει δυνατός ο Παναγιώτης στα κουλουάρ. Όπως μάς εξηγεί ο Γ. Νούτσης, οι μεγάλοι Σύλλογοι παίρνουν όσα μπορούν από τους αθλητές, αλλά όταν τα πράγματα “στραβώσουν”, τους “ξεχνούν”. Αντίθετα, παρόλο που ο Γ.Σ. Χαϊδαρίου οικονομικά “αναστέναζε”, στάθηκε δίπλα στον Παναγιώτη και με πενιχρά έσοδα άντεξε σε μεγάλα έξοδα για γιατρούς και θεραπείες. Σύλλογος οικογένεια, σαν να λέμε…

Έτσι, όταν πια γύρισε υγιής στο στάδιο, τον περασμένο Οκτώβρη, και ξαναήρθαν οι προτάσεις, ο Παναγιώτης ήταν ανένδοτος: “Κόουτς θέλω να μείνω εδώ! Νοιώθω ασφάλεια”.
Οι προπονήσεις στον Άγιο Κοσμά έφεραν ακόμα καλύτερους χρόνους, όπως υπολόγιζε ο Νούτσης. Ο Παναγιώτης και ο προπονητής του δεν θέλουν να πουν νούμερα, αλλά όταν ο στόχος της Ολυμπιάδας φαντάζει εφικτός -ζωντανό όνειρο- τότε καταλαβαίνουμε ότι κάτι πολύ μεγάλο ετοιμάζεται και ξορκίζουμε νέο τραυματισμό.

Μικρός Σύλλογος, μεγάλες διακρίσεις

Η σημερινή παρουσίαση του Ανδρεάδη και του προπονητή του γίνεται μετά από πρωτοβουλία του προέδρου του Γ.Σ. Χαϊδαρίου Σάκη Βραχλιώτη. Η ευφορία που έχει φέρει η θεραπεία του, μετά τόσους κόπους, αλλά και η προοπτική για διακρίσεις, δεν κρύβεται. Ας μη νομίσει όμως κανείς ότι ο Παναγιώτης είναι ο μόνος σημαντικός αθλητής που βγαίνει από τα σπλάχνα του Γ.Σ.Χ. Ο Σύλλογος έχει βάλει στις εθνικές ομάδες στίβου πάνω από 15 παιδιά (!), αριθμός απίστευτος για τα δεδομένα της πόλης. Στο στάδιο της πόλης μας προπονήθηκαν 3 πανελληνιονίκες και αναδείχτηκαν αθλητές σαν τον Γιάννη Ψαρρό, Χρήστο Λίβα και τον Μάκη Βραχλιώτη.

Και όλα αυτά, ενώ από το 2004 δεν υπάρχει ούτε ευρώ οικονομικής συνδρομής ούτε από τον ΣΕΓΑΣ ούτε από την Γ.Γ.Α. ούτε από τον Δήμο Χαϊδαρίου. Εκτός από αυτά, η προπόνηση στο γήπεδο του Δάσους είναι εξαιρετικά προβληματική, αφού δεν υπάρχει ωράριο για τους αθλητές. Φανταστείτε έναν αθλητή ταχύτητας να τρέχει ανάμεσα σε παιδάκια και ηλικιωμένους… Ο Παναγιώτης έχει συγκρουστεί με περιπατητές όχι μόνο μια φορά!

Τι αθλητισμό θέλετε;

Απέναντι σε όλα αυτά τα προβλήματα ο Γιώργος Νούτσης δεν μασάει τα λόγια του. Πολιτικοποιημένος ο ίδιος, δεν διστάζει να καταλογίσει ευθύνες στην κυβέρνηση και την ηγεσία του Δήμου μας: “Η ριζοσπαστική και κομμουνιστική Αριστερά δεν είναι πλέον αντιπολίτευση. Είναι κυβέρνηση και δημοτική αρχή. Επί 20 χρόνια μάς χτυπούσαν την πλάτη… τι καλή δουλειά που κάνετε, τι καλοί άνθρωποι που είστε, πόσα πολλά πράγματα προσφέρετε στην κοινωνία… Τώρα όμως, που πήραν εξουσία, δεν υπάρχει καμιά νύξη για συνεργασία σε οποιοδήποτε επίπεδο. Ούτε κουβέντα για όργανα προπόνησης, γυμναστήριο, βατήρες, εμπόδια, στρώματα, χόρτο, ταρτάν. Όμως χρειαζόμαστε επειγόντως καλύτερες εγκαταστάσεις.
Πόσο τραγικό είναι για έναν Δήμο του μεγέθους του Χαϊδαρίου να δώσει 2.00 ευρώ σε ένα ερασιτεχνικό σωματείο ερασιτεχνικού αθλητισμού; Μόνα έσοδα είναι οι συνδρομές των μικρών παιδιών, 10-12 ευρώ το μήνα.
Ο Παναγιώτης είναι το αποτέλεσμα του μαζικού αθλητισμού του Συλλόγου. Δεν είναι αυτοσκοπός μας ο πρωταθλητισμός.
Οι προπονητές μας πασχίζουν, παίρνοντας μετά βίας τα οδοιπορικά τους, να κρατήσουν 120 παιδιά στον κλασικό αθλητισμό, αλλά και να στηρίξουν πρωταθλητές σαν τον Ανδρεάδη, αλλά και άλλους όπως η Κορίνα Πολίτη, χρυσή βαλκανιονίκης το 2014 στα 200 μ. νεανίδων.
Να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους, λοιπόν, κράτος και Δήμος. Τι αθλητισμό θέλουν; Επαγγελματικό; Ή μαζικό – λαϊκό – ερασιτεχνικό; Ο δεύτερος χωρίς στήριξη δεν υπάρχει!

Το “Χαϊδάρι Σήμερα” πιστεύει ότι η δημοτική αρχή και η πόλη πρέπει να αισθάνονται υπερήφανοι που υπάρχουν άνθρωποι στις μέρες μας, οι οποίοι με προσωπικές θυσίες πασχίζουν να κρατήσουν κάποια αθλητικά ιδανικά και να προσφέρουν αφιλοκερδώς στη νεολαία της πόλης μας. 


Επίσης, πρέπει να είμαστε υπερήφανοι που από εδώ βγαίνουν αθλητές ικανοί για υψηλές πτήσεις σε διεθνές επίπεδο. Παναγιώτη, θέλουμε να σε δούμε και στο Παγκόσμιο και στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ξέρουμε ότι θα κάνεις ό,τι μπορείς!  



  Μενέλαος Χρόνης

   

Παρόμοια Άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button