Ένα μικρόφωνο παραπάνω να μας παρακολουθεί στο σπίτι μας… Never mind

μια συσκευή σαν κούπα του καφέ, που συντονίζει κάμερες ασφαλείας (για σπίτια ή γραφεία) και αισθητήρες κίνησης (της ίδιας εταιρείας, στο πακέτο «nest secure» – ασφαλής φωλιά). Ας πούμε σχηματικά, πως είναι ένας απ’ τους must εξοπλισμούς, που εισάγουν στην εποχή του internet of things. Βγήκε στην αγορά το 2017.

Είχαν ενσωματωμένο μικρόφωνο

Στις αρχές του προηγούμενου μήνα, η εταιρεία (η google, να μην ξεχνιόμαστε…) όλο χαρά ανακοίνωσε ότι έκανε την συσκευή voice-controlled. Ελεγχόμενη φωνητικά. Όχι μόνο τα νέα μοντέλα, αλλά κι εκείνα που είχαν ήδη εγκατασταθεί. Πράγμα που σήμαινε: είχαν ενσωματωμένο μικρόφωνο· αλλά η εταιρεία (η google, τρίτη και τελευταία φορά!) δεν το είχε αναφέρει.
Οι ήδη χρήστες του nest guard, άκουσαν τη λέξη «μικρόφωνο» για τον ηλεκτρονικό φύλακά τους πρώτη φορά μόλις στις αρχές του προηγούμενου μήνα, απ’ την ανακοίνωση της εταιρείας. Η οποία καμάρωνε ότι τώρα το nest guard είναι συμβατό με την άλλη μηχανή / συσκευή «οικιακής βοήθειας», την google assistant. «Μικρόφωνο»; «Μικρόφωνο είπατε»; Γιατί η εταιρεία δεν το ανέφερε τόσο καιρό στις διαφημίσεις και στα προσπέκτους, έστω σαν «μη ενεργό»;

«Α, συγγνώμη που το ξεχάσαμε»

Η εταιρεία, πιάστηκε με την γίδα στην πλάτη: είχε ενσωματωμένο μικρόφωνο στην «κούπα ασφαλείας», αλλά κράτησε κρυφή την ύπαρξή του.
«Α, συγγνώμη που το ξεχάσαμε», απάντησε η εταιρεία μετά την κατακραυγή που ακολούθησε την αποκάλυψη.
«Δεν ήταν ενεργό… Άλλωστε… (είπε η εταιρεία)… Τέτοιοι φύλακες πρέπει οπωσδήποτε να έχουν ένα μικρόφωνο, για να συλλαμβάνουν ύποπτους ήχους, όπως για παράδειγμα το σπάσιμο ενός τζαμιού».
Μπααα!… Η google κράτησε κρυφή την ύπαρξη του μικροφώνου, το οποίο ήταν ενεργότατο (χωρίς, όμως, να ανταποκρίνεται σε φωνητικές εντολές). Σκοπός της να χτίσει ένα πλούσιο φωνητικό αρχείο. Το χρειαζόταν, για να βελτιώσει το λογισμικό της όσον αφορά την προφορική επικοινωνία της μηχανής με τους χρήστες; Αυτό είναι η πιο αθώα εξήγηση –η μεθόδευση, όμως, παραμένει βρώμικη.

“Αν το ήξερα θα γινόμουν έξαλλος…”

Όπως σχολίασε κάποιος: “…Αν είχα τέτοιο πράγμα στο σπίτι μου και ανακάλυπτα ότι η μεγαλύτερη διαφημιστική εταιρεία του κόσμου έχει κρύψει ένα μικρόφωνο στο σπίτι μου επί ένα χρόνο, θα γινόμουν έξαλλος!…”
Δεν είναι η πρώτη φορά, που αποδεικνύεται ότι το ψηφιακό μηχανικό «οικοσύστημα» δεν ελέγχεται απ’ τους χρήστες του, αλλά μόνο απ’ τους κατασκευαστές του, με ό,τι και αν αυτό σημαίνει. Δεν είναι η πρώτη φορά που αποδεικνύεται πως κάθε βήμα (ηλεκτρονικής) μηχανοποίησης της καθημερινής ζωής, είναι καλά σχεδιασμένο απ’ τους κατασκευαστές του· και οι πελάτες είναι, απλά, οι χρήσιμοι ηλίθιοι, αφού υποκύπτουν στα «μάγια» της ευκολίας και της ταχύτητας, χωρίς να αναρωτιούνται ποιο είναι το τίμημα γι’ αυτούς τους δούρειους ίππους.
Δεν φαίνεται, όμως, να θυμώνουν πολλοί· ή ίσως ο θυμός τους να εξατμίζεται γρήγορα. Είναι κοινότοπο ότι όλοι πια (εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις…) κρατάνε τον ψηφιακό ρουφιάνο που λέγεται «έξυπνο τηλέφωνο» πιο σφικτά από οτιδήποτε άλλο, άψυχο ή έμψυχο. Και δεν δείχνουν διατεθειμένοι να τον αφήσουν κι ας μάθουν χίλιες φορές ότι τους κατασκοπεύει.
Ένα μικρόφωνο παραπάνω, που η άλλη άκρη του βρίσκεται σε κάποια εταιρικά clusters; Never mind. Ο καπιταλισμός ομορφαίνει την ζωή…