Σύλλογος δασκάλων Χαϊδαρίου: Ώρα να καλωσορίσουμε τα προσφυγόπουλα στα σχολεία μας

Τα τελευταία χρόνια εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες, θύματα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και επεμβάσεων στις χώρες τους, με κίνδυνο της ζωής τους κατάφεραν να φτάσουν την Ευρώπη αφήνοντας πίσω στο μακρύ ταξίδι τους χιλιάδες θύματα. Μάλιστα, με την πρόσφατη κλιμάκωση των πολεμικών επιχειρήσεων στη Συρία (Χαλέπι, Ράκα) και στο Ιράκ (Μοσούλη) και άλλοι, πολλοί ακόμα, παίρνουν τον δρόμο της προσφυγιάς. Τους υποδέχονται φράχτες και καταστολή στα σύνορα των ευρωπαϊκών χωρών, ρατσιστική – ξενοφοβική αντιμετώπιση στις χώρες προορισμού, η επ’ αόριστον παραμονή σε προσφυγικά στρατόπεδα, με άθλιες πολλές φορές συνθήκες διαβίωσης.

Ανάμεσα στους πρόσφυγες βρίσκονται πάρα πολλά παιδιά σε σχολική ηλικία, τα οποία βρίσκονται εκτός εκπαιδευτικού συστήματος για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα και στερούνται του δικαιώματος τους στην εκπαίδευση.

Σύμφωνα με τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, η οποία έχει κυρωθεί με νόμο από το ελληνικό κράτος (Ν.2101/1992), τα παιδιά-πρόσφυγες πρέπει να χαίρουν της κατάλληλης προστασίας και ανθρωπιστικής βοηθείας, που θα τους επιτρέψουν να απολαμβάνουν τα δικαιώματά τους (άρθρο 22).  Επιπλέον, όπως όλα τα άλλα παιδιά, έχουν το δικαίωμα να πηγαίνουν στο σχολείο και να έχουν ίσες ευκαιρίες σε αυτό (άρθρο 28), ενώ η Πολιτεία οφείλει να παίρνει όλα τα νομοθετικά, διοικητικά και άλλα μέτρα που είναι αναγκαία για την εφαρμογή των δικαιωμάτων τους (άρθρο 4).

Όμως, για  τα περίπου 20.000 προσφυγόπουλα που βρίσκονται στη χώρα μας απέχουμε πάρα πολύ από αυτά που ορίζει η Σύμβαση. Από το ΥΠΠΕΘ μέχρι στιγμής έχουν ανακοινωθεί μόνον 19 σχολικές μονάδες όπου λειτουργούν (;) Δομές Υποδοχής Εκπαίδευσης Προσφύγων (ΔΥΕΠ), που αντιστοιχούν σε λιγότερα από 1.500 παιδιά.

Όσον αφορά την εξασφάλιση του απαραίτητου εκπαιδευτικού προσωπικού, οι μέχρι στιγμής ανακοινωθείσες προσλήψεις αναπληρωτών είναι πολύ πίσω από τις ανάγκες, ενώ χρειάζεται κατάλληλη επιμόρφωση και βοηθητικό προσωπικό, όπως μεταφραστές και άλλοι επιστήμονες (ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί κλπ.) για τη στήριξη των παιδιών που έζησαν τη φρίκη του πολέμου και τον πόνο του ξεριζωμού σε τόσο τρυφερή ηλικία.

Ο φυσικός χώρος αυτών των παιδιών, όπως και όλων των παιδιών είναι το σχολείο. Όλοι οι φορείς της σχολικής κοινότητας και της τοπικής κοινωνίας πρέπει να βοηθήσουν στην κατεύθυνση της ένταξης των προσφυγόπουλων στα σχολεία. Η οικοδόμηση μιας κουλτούρας αλληλεγγύης, αδελφοσύνης, αλληλοκατανόησης, σεβασμού στη διαφορετικότητα, είναι θεμελιώδες παιδαγωγικό καθήκον και μπορεί να συμβάλλει στην ανάπτυξη της προσωπικότητας και στη διεύρυνση του μορφωτικού και πολιτιστικού ορίζοντα όλων των παιδιών, αναδεικνύοντας την ειρήνη και τη φιλία των λαών ως υπέρτατο αγαθό.

Η λύση στο προσφυγικό πρόβλημα δεν είναι ο εγκλεισμός των προσφύγων σε γκέτο για να μην τους βλέπουμε. Η λύση είναι η παύση των πολέμων, που πυροδοτούνται από τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που συγκρούονται στη Μέση Ανατολή. Ευθύνη έχει και η ελληνική κυβέρνηση που μέσω της συμμετοχής της στο ΝΑΤΟ στηρίζει τις επεμβάσεις και επιπλέον συνυπέγραψε τη συμφωνία ΕΕ- Τουρκίας.

Στην περιοχή μας, στην Προβλήτα Σκαραμαγκά, βρίσκεται το μεγαλύτερο κέντρο φιλοξενίας προσφύγων της χώρας, όπου φιλοξενούνται 3.500 πρόσφυγες κυρίως από τη Συρία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν. Ανάμεσά τους και 600 περίπου παιδιά σχολικής ηλικίας (Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση). Κανένας μας δεν μπορεί να μένει απαθής μπροστά σε αυτήν την πραγματικότητα.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το Χαϊδάρι ουσιαστικά αναπτύχθηκε με την εγκατάσταση προσφύγων από την Φώκαια και άλλες περιοχές της Μ. Ασίας μετά την Μικρασιατική καταστροφή. Μάλιστα το σημερινό 2ο Δημοτικό Σχολείο Χαϊδαρίου υπήρξε το πρώτο δημοτικό σχολείο του Χαϊδαρίου που ιδρύθηκε το 1927 για να μορφώσει προσφυγόπουλα από τη Μ. Ασία (αρχικά ως μονοτάξιο σχολείο με την επωνυμία «Δημοτικό Σχολείο Νέας Φώκαιας»). Γι’ αυτό εμείς οι Χαϊδαριώτες έχουμε έναν παραπάνω λόγο να παλέψουμε για το δικαίωμα στην εκπαίδευση των σημερινών προσφυγόπουλων. Γιατί έτσι τιμάμε τη γειτονιά μας, τους παππούδες μας, την ιστορία μας.

Στα πλαίσια αυτά, ήδη από την περσινή χρονιά ο Σύλλογός μας και η εκπαιδευτική κοινότητα του Χαϊδαρίου προχωρήσαμε καταρχήν στην έκφραση έμπρακτης αλληλεγγύης στους πρόσφυγες με τη συγκέντρωση ειδών άμεσης ανάγκης σε πολλά σχολεία. Επιπλέον, με την αξιοποίηση σχετικού παιδαγωγικού υλικού και την υλοποίηση εκπαιδευτικών παρεμβάσεων σχετικά με τη μετανάστευση και την προσφυγιά επιδιώξαμε την ευαισθητοποίηση και την κινητοποίηση των μαθητών, των γονέων και της τοπικής κοινωνίας για τα θέματα αυτά. Τώρα καλούμαστε να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω: να υποδεχθούμε και να καλωσορίσουμε αυτά τα παιδιά στα σχολεία μας μετουσιώνοντας την εκφρασμένη αλληλεγγύη μας σε πράξη.

Θεωρώντας ότι:
• Η εκπαίδευση αποτελεί βασικό και απαράγραπτο ανθρώπινο δικαίωμα, που πρέπει να παρέχεται δωρεάν και δημόσια σε όλα τα παιδιά που ζουν στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων και των παιδιών των προσφύγων και των μεταναστών.
• Το κράτος έχει την υποχρέωση να λάβει όλα τα μέτρα που απαιτούνται για την άρση των εμποδίων εκείνων που κρατούν τα προσφυγόπουλα μακριά από το σχολείο και να τα εκπαιδεύσει – όπως και όλα ανεξαιρέτως τα παιδιά – σε συνθήκες συνεκπαίδευσης.

Απαιτούμε από την Πολιτεία:
• Εγγραφή όλων των παιδιών προσφύγων και μεταναστών στο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης με ομαλή-αναλογική κατανομή τους στις σχολικές μονάδες του κάθε Δήμου
• Πρόβλεψη για τη δωρεάν μεταφορά τους στα σχολεία
• Ίδρυση ολιγομελών τάξεων υποδοχής και τμημάτων ένταξης σε όλα τα σχολεία
• Πρόσθετες υποστηρικτικές δομές για τις ευπαθείς ομάδες
• Πλήρη υγειονομική κάλυψη και περίθαλψη για όλους τους μαθητές/τριες
• Διορισμούς μόνιμου προσωπικού για την κάλυψη όλων των εκπαιδευτικών αναγκών
• Επιπλέον κονδύλια στους Δήμους και στα σχολεία (και όχι στις διάφορες ΜΚΟ) για την κάλυψη των επιπλέον αναγκών σε καθαριότητα, θέρμανση, φύλαξη κλπ.

Το καλύτερο μάθημα που μπορούμε να δώσουμε αυτές τις δύσκολες μέρες στα παιδιά μας είναι το μάθημα της ανθρωπιάς, της αξιοπρέπειας και της αλληλεγγύης. Γιατί ως Έλληνες και ως Χαϊδαριώτες ξέρουμε καλά τι θα πει ξεριζωμός, προσφυγιά, ξενιτιά, μετανάστευση, φτώχεια και πείνα. Ξέρουμε επίσης καλά τι θα πει αντίσταση, αγώνας και επιβίωση.

Ομόφωνα, το Δ.Σ. του Συλλόγου