Γιατί έχασε ο Ντηνιακός, γιατί κέρδισε ο Σελέκος! (μέρος 3ο) – Τα κόμματα και οι πολιτικοί συσχετισμοί
Σε δύο μέρη απλώθηκε μέχρι στιγμής η ανάλυσή μας για τα αίτια ήττας Ντηνιακού / νίκης Σελέκου. Όπως είπαμε από την αρχή είναι αδύνατο να συμπεριλάβουμε τα πάντα στην ανάλυσή μας γιατί δεν γράφουμε βιβλίο. Μέχρι τώρα αναφερθήκαμε κυρίως σε κάποιες (κατά τη γνώμη μας) αστοχίες της πλευράς του ηττημένου και έμμεσα σε ορισμένα ατού του νικητή (πχ αποδοχή προσωπικότητας Σελέκου).
Πέρα από τις «ατομικές επιδόσεις» όμως, οι δυο τους έδρασαν μέσα σε ένα γενικότερο πολιτικό περιβάλλον που σε μεγάλο βαθμό όρισε τις τύχες τους. Σήμερα λοιπόν θα μάς απασχολήσει κυρίως ο ρόλος των κομμάτων στη διαμόρφωση του αποτελέσματος στο Χαϊδάρι, οι πολιτικοί συσχετισμοί.
Του Μενέλαου Χρόνη
Τους τελευταίους μήνες αντίπαλες προς τη διοίκηση του Δήμου υποψηφιότητες, που έβλεπαν τη φθορά της, διαγκωνίζονταν για την πολυπόθητη δεύτερη θέση. Θεωρούσαν ότι όποιος είναι δεύτερος έχει πάρα πολλές πιθανότητες να είναι ο νικητής. Το ότι αναδείχτηκε δεύτερος ο Σελέκος με βραχεία κεφαλή έναντι του Πανόπουλου ήταν η καθοριστική του επιτυχία, ίσως πιο δύσκολη από την επικράτηση της δεύτερη Κυριακή. Ταυτόχρονα, ήταν η μεγάλη ατυχία Ντηνιακού, διότι οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι δύσκολα θα επιβίωνε σε αυτό το δίδυμο.
Μπορεί τα κόμματα να μη μπορούν ή να μη θέλουν πια να παίξουν τον καθοριστικό ρόλο που είχαν σε παλιότερες δημοτικές αναμετρήσεις αλλά και πάλι επέδρασαν στο αυτοδιοικητικό παιχνίδι.
[Οι υπολογισμοί που γίνονται πιο κάτω με βάση τα ποσοστά των κομμάτων είναι ενδεικτικοί και σε αδρές γραμμές, διότι γνωρίζουμε όλοι ότι οι μετακινήσεις των ψηφοφόρων στις δημοτικές εκλογές είναι εύκολες προς όλες τις κατευθύνσεις.]
Εκτός του ΚΚΕ, του οποίου η υποστήριξη ή μάλλον η ταύτιση είναι προφανής και δεδομένη, σε όλα τα υπόλοιπα κόμματα, τουλάχιστον τα τρία μεγαλύτερα, η κατάσταση, ηθελημένα ή αθέλητα ήταν μπλεγμένη.
Ας αρχίσουμε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν είχε καταφέρει ούτε στην εποχή της παντοδυναμίας του στο Χαϊδάρι να ασκήσει σοβαρή επίδραση στην τοπική πολιτική σκηνή, οπότε εξαρχής οι “Πολίτες σε Δράση” δεν είχαν φέτος πολλά να περιμένουν από την κομματική επιρροή, τώρα μάλιστα που αυτή βρίσκεται γενικά σε αποδρομή. Πήραν 7,42% με έναν εντελώς καινούργιο και άγνωστο υποψήφιο δήμαρχο και το υπόλοιπο 12% του ποσοστού του Ιουνίου (19,16% τον Ιούνιο) διαμοιράστηκε σε άλλες παρατάξεις, λογικά προς τον όμορο (και κοιτίδα πολλών συριζαίων) χώρο της Λαϊκής Συσπείρωσης, αλλά και τον Β. Ντηνιακό.
Ο Μιχάλης Σελέκος από τη μεριά του πολιτεύτηκε σαν κομμουνιστής επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης, αλλά και με τον δικό του προσωπικό «αέρα». Οφείλουμε όλοι να αναγνωρίσουμε ότι όταν το 12,25% του ΚΚΕ γίνεται στη δημοτική κάλπη 27,59%, “μιλάει” το πρόσωπο. Ο Σελέκος δεν βιάστηκε να μπει στην αρένα της προεκλογικής εκστρατείας. Περίμενε υπομονετικά ενόσω οι άλλοι σφάζονταν μεταξύ τους. Όταν ήρθε η ώρα, μπήκε δυνατά με τον δικό του τρόπο, που είναι η προσωπική επαφή. Έφτιαξε καλύτερο ψηφοδέλτιο από τις δύο τελευταίες αναμετρήσεις. Δεν ενόχλησε τους ψηφοφόρους με SMS και τηλεφωνική καμπάνια. Μεταξύ πρώτης και δεύτερης Κυριακής επέλεξε και πάλι χαμηλό προφίλ, έβαλε λίγο μπλε στις αφίσες του και έπαιξε το σύνθημα ΜΑΖΙ. Το ΚΚΕ δεν χρειάστηκε να παρέμβει και ίσως ζητήθηκε από την τοπική οργάνωση να μην έρθουν ενισχύσεις απ΄ έξω και γεννηθούν προκλήσεις σαν αυτές του 2019.
Μένει να δούμε τι έκαναν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
Η εμφάνιση Πανόπουλου στο τοπικό πολιτικό προσκήνιο έβαλε σε μόχλευση τη “δεξιά πολυκατοικία” και κατάφερε να δημιουργήσει ισχυρό πόλο συσπείρωσης. Ενώ στις εκλογές του 2019 την εκπροσώπησε με διαφορετικούς συνδυασμούς το δίδυμο Θεοφίλη – Κέντρη με χαμηλή συγκομιδή, φέτος ο Πανόπουλος πήρε μόνος του μεγάλο ποσοστό.
Πιο συγκεκριμένα, το 2019 Θεοφίλης – Κέντρης αθροιστικά πήραν 19%, από το 33,22% του κόμματος. Το υπόλοιπο 14% χοντρικά πήγε στον Βαγγέλη Ντηνιακό, που είχε στην παράταξή του πολλά αξιόλογα δεξιά στελέχη. Φέτος όμως, όπως είπαμε, το παιχνίδι άλλαξε. Από το 38,28% της ΝΔ ο Άρης Πανόπουλος απέσπασε τη μερίδα του λέοντος με 26,47%, ενώ ο Αποστόλης Θεοφίλης πήρε ακόμη 7,42%. Επομένως η δεξιά δεξαμενή ψήφων σχεδόν στέρεψε για τον Β. Ντηνιακό. Φάνηκε και στην αξιοσημείωτη μείωση των σταυρών των δεξιών υποψηφίων του τελευταίου. Επιπλέον, όπως αναφέραμε στα προηγούμενα άρθρα η επίδοση του δημάρχου στη διοίκηση του Δήμου δεν δημιούργησε ρεύμα νίκης και έτσι η πάγια τακτική του κίνηση προσεταιρισμού δεξιών ψήφων δεν απέδωσε. (Θυμηθείτε ότι στο πρώτο άρθρο μιλήσαμε για αλληλεπιδρώντα αίτια).
Η Ν.Δ, που είναι πια η πρώτη δύναμη και στο Χαϊδάρι (μαζί με την ακροδεξιά αθροίζεται ένα απίστευτο 50%!), δεν έδωσε ως γνωστόν επίσημο χρίσμα, τακτική που ακολούθησε πανελλαδικά, πλην των 3 μεγάλων Δήμων. Πανόπουλος και Θεοφίλης επιδόθηκαν σε αγώνα “κομματικότητας”, τον οποίο κέρδισε ο πρώτος. Σε πρώτο στάδιο αυτό τον ωφέλησε, ειδικά σαν πρωτοεμφανιζόμενο συνδυασμό που είχε ανάγκη μαζικού προσπορισμού υποστηρικτών, αλλά σταδιακά αποδείχτηκε ακόμη και βαρίδι, δεδομένου ότι κατάφερε να εντάξει στο ψηφοδέλτιο αξιόλογους υποψήφιους μη δεξιάς προέλευσης, που όμως δεν μπόρεσαν να πάρουν ό,τι τους άξιζε μέσα σε ένα ξένο κομματικό περιβάλλον. Προς το τέλος έγινε μια προσπάθεια να “ελευθερωθεί” κάπως ο συνδυασμός από το κομματικό χρώμα, αλλά… ω του θαύματος τα μπλουζάκια που τυπώθηκαν για να φορούν τα στελέχη έξω από τα εκλογικά τμήματα την κρίσιμη πρώτη Κυριακή ήταν γαλάζια…
Ο Πανόπουλος λοιπόν ψαλίδισε πολύ τον Ντηνιακό. Αλλά δεν προχώρησε στη δεύτερη Κυριακή για 194 ψήφους. Τόσο κοντά, τόσο μακριά. Ενώ κόντυνε πολύ τον Ντηνιακό, ψήλωσε ο Σελέκος, που πήρε μεγαλύτερο ποσοστό από το 2019, όταν μάλιστα ήταν δήμαρχος! Τι έπαιξε ρόλο σε αυτό; Όπως είπαμε σε προηγούμενο άρθρο, βοήθησε η αντοχή της Λαϊκής Συσπείρωσης στη μεγάλη αποχή. Αλλά και κάτι άλλο: Ο Κώστας Ασπρογέρακας. Η δημόσια υποστήριξή του στον Μιχάλη Σελέκο του έδωσε έναν κρίσιμο αριθμό ψηφοφόρων. Ίσως όσους χρειαζόταν για να βρεθεί στον δεύτερο γύρο.
Το άλλοτε κραταιό τοπικά ΠΑΣΟΚ είναι γνωστό πως δεν διατηρεί σοβαρές οργανωμένες δυνάμεις, τουλάχιστον όχι σε βαθμό ώστε να μπορεί να επηρεάσει καταστάσεις. Στις εκλογές του Ιουνίου πήρε στο Χαϊδάρι μονοφήφιο ποσοστό, μόνο 8,16%. Φυσικά το μεγαλύτερο μέρος των οπαδών του όπως και όλα σχεδόν τα ιστορικά του στελέχη στράφηκαν προς τον Ντηνιακό, αλλά μερίδιο απέσπασε και ο Σελέκος (πήρε από παντού), όπως και ο Πανόπουλος στον συνδυασμό του οποίου υπήρχαν γνωστά ΠΑΣΟΚικά στελέχη. Κατά τη δεύτερη εβδομάδα ο Β. Ντηνιακός κατάφερε να κλείσει κάποιες παλιές κόντρες με πρόσωπα του χώρου και προχώρησε με σχεδόν μπετοναρισμένη την πράσινη παράταξη. Ο τοπικός υποψήφιος βουλευτής Ηρακλής Δρούλιας βρέθηκε σε περίεργη ισορροπία. Από τη μια μεριά, φίλοι βρέθηκαν στο ψηφοδέλτιο Πανόπουλου. Από την άλλη, ο ίδιος δυο μέρες πριν τη δεύτερη Κυριακή έβγαλε ανακοίνωση στήριξης Ντηνιακού, χωρίς να αναφέρει το όνομά του.
Όμως το μεγάλο “πανηγύρι” μεταξύ πρώτης και δεύτερης Κυριακής είχε βασικό πρωταγωνιστή τη Νέα Δημοκρατία!
Οι προσβάσεις του Βαγγέλη Ντηνιακού στο κυβερνητικό κόμμα (διατηρεί καλές προσωπικές σχέσεις με σειρά Υπουργών, ακόμη και με τον ίδιο τον Μητσοτάκη, όπως λέγεται!) απέδωσαν καρπούς και κάποιοι τοπικοί βουλευτές -και όχι μόνο- από την Πέμπτη και μετά ξεκίνησαν μια έντονη τηλεφωνική καμπάνια υπέρ Ντηνιακού. Ταυτόχρονα κινητοποιήθηκαν υπέρ του τοπικά κομματικά στελέχη με διαχρονική ισχύ, ενώ ο Αποστόλης Θεοφίλης εξέδωσε επίσημη ανακοίνωση στήριξης, ρισκάροντας δεύτερη αποτυχία μέσα σε λίγες μέρες, τη στιγμή μάλιστα που ο βασικός αντίπαλος είχε βρεθεί εκτός μάχης. Θέση υπέρ Ντηνιακού πήρε και ο Χρήστος Νικολάου από την παράταξη Πανόπουλου.
Ο Άρης Πανόπουλος κράτησε μέχρι τέλους ουδέτερη στάση. Ούτε είχε πολιτικό συμφέρον να εκτεθεί υπέρ οποιουδήποτε ούτε είχε λόγο να έρθει σε αντίθεση με τους δικούς του ψηφοφόρους, που είχαν πάρει πλειοψηφικά αντι-ντηνιακή ρότα.
Στη συγκέντρωση Ντηνιακού την Παρασκευή 13/10 η παρουσία στελεχών της ΝΔ θα μπορούσε να θεωρηθεί έως και εντυπωσιακή. Όμως στην κάλπη αποδείχτηκε χάσμα μεταξύ στελεχών και βάσης. Η τελευταία έκλινε περισσότερο προς την προτροπή του Τάσου Λυμπέρη για ψήφο στον Σελέκο. Πράγματι, η δημοσίευσή της στην εφημερίδα μας τη Δευτέρα 9/10 είχε πολλές χιλιάδες αναγνώσεις, πολύ περισσότερες από κάθε άλλη σχετική ανακοίνωση. Ο παλαιός πολιτικός συνέπεσε με την τάση του κόσμου, την εξέφρασε και τη διευκόλυνε.
Δόθηκε μάχη. Έγιναν εκατοντάδες τηλεφωνικές κλήσεις σε ψηφοφόρους της Ν.Δ από βουλευτές και στελέχη του κόμματος για να αποτραπεί η εκλογή κομμουνιστή δημάρχου. Την Παρασκευή 13/10 το πρωί η πόλη “βούιξε” από τις συζητήσεις για τα συγκεκριμένα τηλεφωνήματα. Τα στελέχη της διοίκησης του Δήμου πίστεψαν ότι το παιχνίδι μπορεί να κερδηθεί.
Όμως όχι. Η προσπάθεια να πειστούν “από τα πάνω” οι ψηφοφόροι της ΝΔ για Ντηνιακό έπεσε στο κενό. Να τι μάς είπε άνθρωπος που δέχτηκε το σχετικό τηλεφώνημα: “Άκουσα όσα μου είπε για την ανάγκη να μην βγει ο κομμουνιστής υποψήφιος, ευχαρίστησα και το έκλεισα. Σκέφτηκα ότι αν είχε γίνει η ίδια κινητοποίηση του κόμματος ενόψει της πρώτης Κυριακής, θα είχε περάσει υποψήφιός μας στο δεύτερο γύρο και τώρα το Χαϊδάρι θα ήταν μπλε. Το θεώρησα κοροϊδία”. Άλλος: “Μου είπε να μην ψηφίσω Σελέκο γιατί θα ξαναδώ στο Δημαρχείο τη σημαία της Κούβας. Δεν συγκλονίστηκα…”
Πιστεύουμε ότι οι φωτογραφίες της τελευταίας συγκέντρωσης Ντηνιακού (Παρασκευή 13/10) “έπαιξαν με τα νεύρα” πολλών δεξιών ψηφοφόρων που ασχολούνται με την τοπική πολιτική ζωή. Η συνύπαρξη αυτού που ονομάζουμε “όλον ΠΑΣΟΚ”, με βουλευτές της ΝΔ και τοπικά στελέχη που ελίσσονται στους μηχανισμούς, μαζί με μερικούς παράγοντες της δεξιάς που μέχρι χτες ελεεινολογούσαν τον δήμαρχο, προκάλεσε άρνηση και διάθεση αντίδρασης.
Τελικά οι πιο πολλοί δεξιοί ψηφοφόροι που αποφάσισαν να ψηφίσουν, “πήγαν Σελέκο”. Το κόμμα “έφαγε ήττα”. Είχε και συνέχεια: Το βράδυ της Κυριακής εκατοντάδες δεξιοί πήγαν στη γιορτή των κουκουέδων. Άβυσσος η ψυχή… Ή μήπως ο νεοδημοκράτης είναι πιο βαρβάτο πολιτικό ον από όσο πιστεύουν… κουκουέδες και λοιποί, αλλά και το ίδιο του το κόμμα;
……………………………..
Στο εξής η διοίκηση Σελέκου θα χρειαστεί να κάνει με τη σειρά της τις δικές της υπερβάσεις. Για να πετύχει πρέπει να ακολουθήσει και τις επιθυμίες των πολιτών για την πόλη τους και όχι να περιοριστεί στην κομματική πολιτική ατζέντα, όπως έγινε στην προηγούμενη θητεία, κυρίως τα πρώτα δύο χρόνια. Το “παράδειγμα Πελετίδη” που επικαλέστηκε ο Κώστας Ασπρογέρακας είναι μια δημιουργική αυτοδιοικητική αφετηρία.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
