Μάχη της Κρήτης – Το Χαϊδάρι τίμησε τις “αδούλωτες καρδιές”

 

Στην απελπισμένη Ευρώπη από την καταχνιά της επέλασης του φασισμού,  μετά το έπος της Αλβανίας, η Μάχη της Κρήτης (20-31 Μαΐου 1941) πυροδότησε ξανά την ελπίδα για ελευθερία και δημοκρατία των λαών και έγινε η αφετηρία για τη μεγαλειώδη Εθνική Αντίσταση. Οι Κρητικοί, γέροντες, γυναίκες, παιδιά μαζί με τους άντρες, με πρωτόγονα μέσα «τσαλάκωσαν» τους Γερμανούς ναζί και απομυθοποίησαν την τελειότερη στρατιωτική μηχανή της εποχής. Οι αλεξιπτωτιστές που έπεσαν στην Κρήτη βρέθηκαν μπροστά σε ένα πρωτόφαντο κύμα λαϊκού ξεσηκωμού. Η φλογισμένη ψυχή των υψηλών πολιτισμικών αξιών των Κρητικών έλιωσε το ατσάλι της ναζιστικής αλαζονείας. Οι Γερμανοί στρατιώτες διέπραξαν μετά την κατάληψη του νησιού φρικτά μαζικά εγκλήματα κατά αμάχων κάθε ηλικίας σε όλη την κατοχική περίοδο.

Την 77η επέτειο από τη Μάχη της Κρήτης τίμησε για άλλη μια χρονιά η Εστία Κρητών Χαϊδαρίου. Στην κατάμεστη αίθουσα του δημαρχείου, μικροί και μεγάλοι τίμησαν τους νεκρούς και όλους της μαχητές της σπουδαίας αυτής πολεμικής αναμέτρησης που άλλαξε τη μοίρα όχι μόνο των Ελλήνων, αλλά και ολόκληρου του κόσμου. Την επιμνημόσυνη δέηση τέλεσε ο Αρχιμανδρίτης π. Μελέτιος Καλλονάκης, προϊστάμενος του Ιερού Ναού Προφήτη Ηλία, στη γειτονική Αγία Βαρβάρα. Στη μνήμη όλων των εκτελεσθέντων τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή. Τη μουσική αυλαία άνοιξαν τα παιδιά των σχολών λύρας και λαγούτου της Εστίας, που έπαιξαν ριζίτικα τραγούδια.

Α. Χριστοδουλάκης: «Παγκόσμιο παράδειγμα αυτοθυσίας»

Στο χαιρετισμό του ο πρόεδρος του συλλόγου Απόστολος Χριστοδουλάκης τόνισε πως η Εστία Κρητών, από το 1975 που ιδρύθηκε, γιορτάζει ανελλιπώς την ιστορική αυτή επέτειο. Επίσης διοργανώνει και άλλες εκδηλώσεις μνήμης και τιμής προς τους αγωνιστές όπως για παράδειγμα του ολοκαυτώματος Αρκαδίου, με σκοπό να μεταλαμπαδεύσει την ιστορία της και την παράδοση της από γενιά σε γενιά. Θεώρησε πως οι Κρητικοί την άνοιξη του 1941 έδωσαν ένα παγκόσμιο παράδειγμα αυτοθυσίας, επέδειξαν τον ηρωισμό τους και καθόρισαν με τη στάση τους το μέλλον της ανθρωπότητας. Αυτοί οι άνθρωποι αντιστάθηκαν πολεμώντας με δρεπάνια και πέτρες, χωρίς καμία οργάνωση και συνεννόηση αντιμετώπισαν τον εχθρό. Για αυτή τους την πράξη τιμωρήθηκαν από τους Γερμανούς με ομαδικές εκτελέσεις και ολοκαυτώματα. Ο κ. Χριστοδουλάκης υπενθύμισε ακόμα στους παρευρισκομένους πως στις 3 Ιουνίου του 1941 έγινε η μοναδική εκτέλεση αμάχων στην Ευρώπη στο Κοντομαρί Χανίων.

Μ. Σελέκος: «Κατακτήθηκε η Κρήτη, όχι όμως και οι καρδιές των κρητικών»

Ο δήμαρχος Μιχάλης Σελέκος υποστήριξε πως βρίσκονται όλοι σε μια σεμνή εκδήλωση για να τιμήσουν όλους αυτούς που έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους, για να μην υποδουλωθεί και η Κρήτη. Τον Απρίλιο του 1941 αφού είχε καταληφθεί η Ελλάδα από τους Γερμανούς, η Κρήτη έμεινε σαν ένα άπατο Κάστρο, για το οποίο σχεδίαζε ακόμα και ο ίδιος ο Χίτλερ για το πώς θα καταληφθεί. Με δυνάμεις πυρός, αεροπλάνα, αλεξιπτωτιστές και 22.000 στρατιώτες, κατάφεραν να καταλάβουν την Κρήτη, όχι όμως και τις καρδιές των κρητικών. Στο 10ημερο αυτό υπήρξαν πολλές αυτοθυσίες ανθρώπων, που πολεμούσαν ακόμα με πέτρες και ξύλα. Σε μια περίοδο καταχνιάς οι κρητικοί έστειλαν το μήνυμα σε όλη την Ευρώπη πως οι λαοί μπορούν να αντιμετωπίσουν τη Γερμανική Κατοχή και το Ναζισμό.

«Ηθικοί και όχι μόνο οικονομικοί οι λόγοι διεκδίκησης των αποζημιώσεων»

Κλείνοντας δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στις Γερμανικές αποζημιώσεις. Όπως υπεστήριξε ενώ οι Γερμανοί κατέστρεψαν τη χώρα μας στο Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο με αναγκαστικά δάνεια, με ισοπέδωση των υποδομών και με χιλιάδες εκτελέσεις, σήμερα έρχονται ως τιμωροί και μας λένε ότι πρέπει να γίνουμε το παράδειγμα των άλλων, με εφαρμογή μνημονίων και πολιτικών που τις πληρώνει ο λαός. Υποστήριξε μάλιστα πως τις αποζημιώσεις πρέπει να τις διεκδικήσουμε όχι μόνο για την οικονομική μας αποκατάσταση, αλλά κυρίως για την ηθική. Ακολούθησε προβολή ενός ιστορικού ντοκιμαντέρ για αυτό το σπουδαίο γεγονός, της νεότερης ιστορίας μας.

Γ. Περάκης: «Στη Μάχη της Κρήτης θρύλος και ιστορία συνταυτίζονται»

Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Γιάννης Περάκης. Ο πρόεδρος του Ιστορικού Λαογραφικού Οικομουσείου Αιγάλεω(ΙΛΟΑ) και δημοτικός σύμβουλος στην ίδια πόλη, τόνισε πως δέκα ημέρες ήταν αρκετές για να αναδειχθεί η αντίδραση του κρητικού λαού. Μια μεγαλοσύνη, ένας ηρωισμός, μια αντίσταση και μια νίκη όπως θα μπορούσαμε να τη χαρακτηρίσουμε, που πραγματικά αναμετρήθηκε με θυσία και με αίμα. Κατά τον κ. Περάκη το έπος της Μάχης της Κρήτης είναι ένας θρύλος. Η ιστορία απεικονίζει ξερά τα γεγονότα. Ο θρύλος όμως διηγείται τα δάκρυα και τους καημούς, τα συναισθήματα και τις θυσίες, τους αγώνες και την αγωνία των κρητικών. Στη Μάχη της Κρήτης θρύλος και ιστορία συνταυτίζονται. Ότι λείπει από το θρύλο υπάρχει στην ιστορία και αντίστροφα. Ανέφερε ακόμα πως κάθε χρόνο πολλά λέγονται για αυτό το γεγονός από διάφορους ομιλητές όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο όπου υπάρχει Ελληνισμός. Αφού παρουσίασε εκτενώς διάφορα ιστορικά στοιχεία, ο κ. Περάκης έφτασε στο παρόν, λέγοντας πως και σήμερα έχουμε μάχη. Σήμερα όμως τα αλεξίπτωτα έρχονται αθόρυβα. Κλειστά, μα πιο επικίνδυνα. Έρχονται οδικώς, ατμοπλοϊκώς, αεροπορικώς, ιντενρετικώς, ηλεκτρονικώς ακόμα και καλιεργητικώς που δεν αντιμετωπίζονται με κατσούνες. «Να μην ξεχνάμε πως είμαστε από την Κρήτη και ζωντανή συνέχεια των προγόνων μας», είπε χαρακτηριστικά.

Α. Συγγελάκης: «Να δώσουμε τον αγώνα για τις αποζημιώσεις»

Το μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα Αριστομένης Συγγελάκης χαρακτήρισε τη συγκεκριμένη εκδήλωση όχι σαν ένα μνημόσυνο, αλλά σαν μία εκδήλωση τιμής της κρητικής επανάστασης των προγόνων τους. Με τον πάνδημο συναγερμό τους και τον παλλαϊκό ξεσηκωμό τους που έγινε για πρώτη φορά στην ιστορία, ο λαός μπήκε στο παιχνίδι και πήρε την υπόθεση στα χέρια του. Χωρίς οπλισμό, με μαχαίρια αλλά ακόμα και με τα χέρια, υποδέχτηκε τον κατακτητή και έδωσε στον εχθρό ένα μάθημα, που του έμεινε αλησμόνητο. Σημείωσε ακόμα πως την ημέρα που έπεσε η Κρήτη, δύο αμούστακοι νέοι ανέβηκαν στον Παρθενώνα και κατέβασαν τη Σβάστικα, στέλνοντας μήνυμα σε όλον τον πλανήτη, πως ο άξονας δεν είναι αήττητος. Τέλος κάλεσε τη Γερμανία να αναγνωρίσει πως χάρη στην αντίσταση του κρητικού λαού, απαλλάχτηκε και η ίδια, από τον εφιάλτη του Χίτλερ. Γιατί εκείνος από το 1933 πρώτα «καθάρισε» τους πολιτικούς του αντιπάλους ή έστελνε στο απόσπασμα ανθρώπους με αναπηρία, ρομά, ψυχικά πάσχοντες, Εβραίους και μετά εξήγαγε αυτό το πρόσωπο της βαρβαρότητας σε όλον τον πλανήτη. Στο τέλος προέτρεψε όλους ακόμα και τα μικρά παιδιά να δώσουν μαζί έναν ωραίο και δύσκολο αγώνα για τη διεκδίκηση των αποζημιώσεων. «Να είστε σίγουροι πως στο τέλος θα δικαιωθούμε», είπε και καταχειροκροτήθηκε.

Με χορούς και με τραγούδια

Ακολούθησε ένα ωραίο μουσικοχορευτικό πρόγραμμα. Μικροί και μεγάλοι από τα δύο χορευτικά τμήματα του συλλόγου, ντυμένοι με παραδοσιακές στολές, παρουσίασαν μια σειρά από χορούς της Μεγαλονήσου.

Έπαιξαν οι μουσικοί Γιώργος Δαγαλάκης (λύρα), Γιάννης Βλάσσης (λαούτο), Λευτέρης Καραμανώλης (λαούτο) και Παναγιώτης Πριμηκήρης (κιθάρα). Στο τέλος όλοι μαζί ερμήνευσαν το γνωστό ριζίτικο τραγούδι, «Πότε θα κάνει ξαστεριά». Σε όλους τους παρευρισκόμενους προσφέρθηκαν κρητικά κεράσματα. Και του χρόνου…

Γιώργος Παπαπαναγιώτου