ΔΥΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑ

Φιλαράκο, κρύψου γρήγορα στο κανονικό τρελάδικο


– “Φιλαράκο, κάνε
άκρη, στέκεσαι μπροστά την πόρτα μου”,
μού είπε γεμάτος ανυπομονησία μια μέρα
που έτυχε να βρίσκομαι δίπλα στο συρματόπλεγμα, στη μάντρα του ΨΝΑ παράλληλα με τον οδό Αρεοπόλεως.

Παραμέρισα, πέρασε δίπλα μου βιαστικά, μετακίνησε επιδέξια την περίφραξη και μπήκε. Μάλλον ανακουφισμένος φαινόταν που
βρέθηκε σχεδόν τρέχοντας “μέσα”, στο
τρελάδικο…

Ο τρόφιμος του Δαφνιού έχει φτιάξει τη δική του
πύλη, από την οποία μπαινοβγαίνει
ανενόχλητος και χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν.

Άραγε, προς ποια κατεύθυνση του συρματοπλέγματος βρίσκεται ο παράδεισος; Σε ποια η κόλαση;
“Μέσα” ή “έξω”;

Εμείς οι “έξω”
έχουμε την αβίαστη απάντηση: Το καζάνι
τής κόλασης έχει εκραγεί και έχει
σκορπίσει τη φωτιά του σε όλη κοινωνία.
Οι “γνωστικοί” καταντήσαμε να γίνουμε
οι ιδρυματοποιημένοι της κρίσης, οι
τρόφιμοι του φόβου, οι καταθλιπτικοί που πείστηκαν ότι αυτή είναι η κανονική κατάσταση της ζωής.
“Είμαστε ένα
απέραντο φρενοκομείο”, που θα έλεγε
και ο επιφανής μακαρίτης. Μάλλον γι’ αυτό ο τρελός
τής φωτογραφίας -γνωστικότατα πράττων- μετά από κάθε βόλτα του στο γειτονικό
φανάρι τρέχει να κρυφτεί στην ασφάλεια
του κανονικού τρελάδικου. Δεν είναι καιροί για
“έξω”…

Να όμως που ο αστάθμητος παράγων “συγύρισμα του κράτους”, του ανοίγει τον δρόμο γι’ αυτό το εφιαλτικό “έξω”… Το νοσοκομείο συρρικνώνεται. Πού θα βρει καταφύγιο το φιλαράκι;  

Μ.Χ.

Παρόμοια Άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button