ΠΡΟΣΩΠΑ

Σταμάτης Τζελέπης: Δυο ατάκες άλλαξαν τη ζωή μου

Ο Σταμάτης Τζελέπης μάς μιλάει για την πορεία του στο “σανίδι”, αλλά και για το Χαϊδάρι, όπου επέλεξε να ζήσει εδώ και 25 χρόνια.

Μια ατάκα που άκουσε στα είκοσι του από τον Σωτήρη Μουστάκα τον έκανε να αλλάξει σχέδια για τη ζωή του. Από τη σχολή ηλεκτρονικών, όπου σπούδαζε, “πήρε μεταγραφή” σε δραματική σχολή και ξεκίνησε μια πολυσχιδή -ίσως και άνιση για κάποιους- καλλιτεχνική του καριέρα.
Σταμάτης Τζελέπης: Δυο ατάκες άλλαξαν τη ζωή μου 1



Σταμάτη είσαι γέννημα θρέμμα Χαϊδαριώτης;

Τα παιδικά μου χρόνια τα έζησα στην Αγία Βαρβάρα και αργότερα στο Περιστέρι. Εδώ και 25 χρόνια ζω ανελλιπώς στο Χαϊδάρι, γιατί εδώ έτυχε να αγοράσω ένα σπίτι και άραξα. Δεν είμαι Χαΐδαριώτης. Είμαι όμως γέννημα θρέμμα Δυτικής Αθήνας.
 
Βλέπεις αλλαγή στην πόλη από τότε που πρωτοήλθες;
– Όταν ήρθα εγώ, ήταν μία άσημη συνοικία. Αυτή τη στιγμή είναι μια σύγχρονη πόλη και νομίζω πως είναι η καλύτερη σε όλη την Ελλάδα! Αυτό οφείλεται στον Κυριάκο Ντηνιακό. Οφείλεται σε αυτόν η μεταμόρφωση της πόλης.
Υπήρξε κάποιο ερέθισμα που σε ώθησε να γίνεις ηθοποιός;

– Σπούδαζα ηλεκτρονικός σε μία σχολή. Τότε είδα μια παράσταση με την Κατίνα Παξινού και τον Αλέξη Μινωτή και τον σχετικά άγνωστο τότε Σωτήρη Μουστάκα, που έλεγε κάθε τόσο με τον μανοναδικό του τρόπο μία ωραία ατάκα: “χάρμα, χάρμα, αριστούργημα” (ο Σταμάτης τη λέει μιμούμενος τον μεγάλο ηθοποιό). Γυρίζοντας στο σπίτι μου, έλεγα την ίδια ατάκα συνέχεια. Απέναντι από την τεχνική σχολή όπου σπούδαζα, υπήρχε ένα υπόγειο όπου σύχναζαν καλλιτέχνες. Μία μέρα, αντί να μπω αριστερά, κατέβηκα δεξιά στο υπόγειο. Από κει άρχισε η διαδρομή μου. Ήμουν τότε 20 ετών.
Σε ποια δραματική σχολή φοίτησες και με ποιους καθηγητές;
– Έχω τελειώσει το “Θεατρικό εργαστήρι” του Δημήτρη Κωσταντινίδη, με μεγάλους δασκάλους
όπως η Κατίνα Παξινού, ο Μάνος Κατράκης, ο Παντελής Ζερβός και πολλοί άλλοι αξιόλογοι.
 
Η πορεία σου στο θέατρο και τον κινηματογράφο ήταν στρωμένη με δάφνες ή με άμμο της έρημου;
– Ήταν πολλή δύσκολη.
Κάθε φορά έδινα και από έναν αγώνα,
ατάκα – ατάκα. Κέρδισα και εγώ μία θέση, αυτή που έχω σήμερα. Ξεκίνησα στο θέατρο
δίπλα στο Μάνο Κατράκη με μία μόνο ατάκα
που έλεγα. Υποδυόμουν ένα γέρο, αν και μόλις 25 χρόνων, και ρωτούσα τον Κατράκη: “Λάβατε κι εσείς επιστολή;” (ο Σταμάτης δεν κρύβει τη συγκίνησή του).
Έχεις αναγκαστεί να κάνεις κάποιο άλλο επάγγελμα, όλα αυτά τα χρόνια;
-Όχι. Με αυτό το επάγγελμα δημιούργησα οικογένεια. Έχω τρεις γιους, μεγάλους σε ηλικία. Δεν χρειάστηκε να κάνω άλλη δουλειά.
Θα σταθώ σε μία κορυφαία σου ερμηνεία στο “Θέατρο της Δευτέρας”. Συμπρωταγωνιστούσες με το Μίμη Φωτόπουλο στο έργο του Σωτήρη Πατατζή “Δον Καμίλο”. Εκεί υποδυόσουν έναν καρδινάλιο, που επιδίωξε με μπαγαποντιά να πείσει το εκκλησίασμα να ψηφίσει έναν υποψήφιο δήμαρχο της αρεσκείας του. Σήμερα η εκκλησία μας –κατά τη γνώμη σου- αναμειγνύεται στα πολιτικά και δημοτικά δρώμενα;
– Έμμεσα οπωσδήποτε. Άμα δεν πάρεις την ευλογία του παπά, δεν γίνεται τίποτα. Εδώ συγχωρούνε τις αμαρτίες…
Τη δεκαετία του ’80 οι βιντεοταινίες αναπλήρωναν τη διασκέδαση του κοινού, σε μια εποχή που είχε πεθάνει ο ελληνικός κινηματογράφος και η ΕΡΤ μονοπωλούσε στο γυαλί. Εσύ για πιο λόγο επέλεξες να παίξεις σε τόσες πολλές βιντεοταινίες;
– Δεν έπαιξα σε πολλές. Εξάλου ήταν το αντικείμενο της δουλειάς μας. Οι περισσότερες ήταν κινηματογραφικές ταινίες που κυκλοφόρησαν και σε βιντεοκασέτα. Δεν ήταν κανένα έγκλημα. Λίγο ακόμα και ο Μινωτής θα έπαιζε σε βιντεοταινίες. Δεν ήταν κακό να γυρίζεις σε βίντεο μια κωμωδία, για
να γελάσει ο κόσμος. Κακώς έχουν κατηγορήσει την εποχή των βιντεοταινιών. Τα σημερινά σήριαλ είναι καλύτερα; Αυτές είχαν αρχή μέση και τέλος και αν σου άρεσαν, τις νοίκιαζες. Σήμερα πατάς το
κουμπί στην τηλεόραση και βλέπεις τούρκικα σήριαλ.
Εσύ πιστεύεις πως έπαιξες σε ταινία – πατάτα;
– Όποιος δεν ήθελε, δεν πήγαινε να δει κάποια συγκεκριμένη ταινία. Έχω παίξει σε ταινίες
κουλτουριάρικες,καλλιτεχνικές, εμπορικές. Έχω συνεργαστεί με τον Νίκο Κούνδουρο, τον Παντελή Βούλγαρη, τον Όμηρο Ευστρατιάδη. Η δουλειά μας είναι αυτή. Αλλού σού κάθεται ένας ωραίος
ρόλος, ένας καλός σκηνοθέτης. Δεν πετάω τίποτα απ’ ό,τι έχω κάνει.
 
Τα ελληνικά σήριαλ πιστεύεις πως θα βρουν το δρόμο της υψηλής παραγωγής και ποιότητας;
– Η καλή παραγωγή απαιτεί χρήμα. Η Τουρκία πουλάει φθηνά πολλές παραγωγές, σε διάφορες χώρες του κόσμου. Εμείς δεν έχουμε μεγάλη αγορά. Η διαφήμιση έχει κοπεί και έτσι δεν μπορεί να στηριχθεί ένα σήριαλ. Όλα τα κανάλια χρωστάνε χρήματα. Μια αξιόλογη ελληνική παραγωγή ήταν “Το νησί”, αλλά μπήκαν μέσα. Δεν έχουμε αγορά να το πουλήσουμε.
Ποιον θεωρείς τον κορυφαίο σου ρόλο στο θεατρικό σανίδι;
– Θα έλεγα το “Περιμένοντας τον Γκοντό”, του Μπέκετ. Συμπρωταγωνιστούσαν ο Κώστας Καζάκος και ο Ανδρέας Φιλιπίδης. Ήταν ένας από τους πιο δύσκολους ρόλους που έχω παίξει. Επίσης και στο “Ωχ τα νεφρά μου” του Μπάμπη Τσικλιρόπουλου, από το οποίο κέρδισα πρώτο βραβείο ερμηνείας το 1994.
Θα σταθώ στο δεύτερο έργο. Εκεί υποδύεσαι ένα ρακοσυλλέκτη που σε επισκέπτεται ένας τυχοδιώκτης, που κάνει εμπόριο οργάνων ανθρώπινου σώματος. Πιστεύεις πως σήμερα γίνεται εμπόριο οργάνων;
– Βεβαίως. Όταν το έγραψε ο Τσικλιρόπουλος, είχε ντοκουμέντα. Εδώ σήμερα βγαίνουν άνθρωποι στην τηλεόραση που πουλάνε τα νεφρά τους. Ακόμα και απαγωγές γίνονται για να υφαρπάξουν όργανα του σώματος.
Η ανασύσταση της αντιδημαρχίας πολιτισμού στο Δήμο Χαϊδαρίου, κατά τη γνώμη σου τι προσέφερε στους δημότες και τη νεολαία;
– Κατά διαστήματα υπήρχανε και μυαλά και φωτεινές εξαιρέσεις, που κάνανε δημιουργικό έργο. Νομίζω πως ο Δήμος μας πάει καλά στα πολιτιστικά. Δεν μπορώ να κριτικάρω άτομα. Βλέπω όμως πως έχει ένα οργανωμένο Πνευματικό Κέντρο, με όλες τις μορφές τέχνης. Νομίζω πως όλοι οι δήμαρχοι που πέρασαν από την πόλη μας, τα πήγαν καλά σε αυτό τον τομέα και έδειξαν ενδιαφέρον.
 
Η ανάθεση του πολιτισμού σε ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ, τον αναβάθμισε ή τον υποβάθμισε;
– Δεν το έχω παρακολουθήσει αυτό.
Με ποιο τρόπο θα μπορούσε μία δημοτική αρχή να φέρει πολιτιστική άνοιξη στην πόλη μας;
– Η πολιτιστική άνοιξη θα έρθει μέσα από τους δημότες. Από εκεί πρέπει να βρούνε το υλικό. Αυτό θα πρέπει να αναδείξουν. Για να ξεφύγουν οι νέοι από τις καφετέριες και να παρακολουθούν κάτι άλλο. Αλλά πρέπει να βγει από το σύνολο των δημοτών και να ανταποκριθούν οι ίδιοι. Αν δεν πάνε, τι φταίει ο δήμαρχος και ο αρμόδιος αντιδήμαρχος;
Είσαι ευχαριστημένος από τους σταυρούς που πήρες στην τελευταία εκλογική αναμέτρηση;
– Μια χαρά ήταν. Οι άλλοι τρέχαν από σπίτι σε σπίτι. Εγώ δεν πήγα πουθενά. Οι 300 “του Λεωνίδα” που με ψηφίσαν την πρώτη φορά, με ξαναψήφισαν. Δεν είχα βλέψεις να εκλεγώ. Ήθελα απλά να βοηθήσω.
Τα τελευταία χρόνια πρωταγωνίστησες σε δύο ταινίες του Όμηρου Ευστρατιάδη. Πρόκειται για δύο
remake στις ταινίες “Οι πόντιοι” και το “Ρόδα, τσάντα και κοπάνα”. Μήπως ο κόσμος προτιμάει την επανάληψη;
– Δεν πήγανε οι ταινίεςκαι τόσο καλά. Εξαρτάται από το σενάριο και τη διανομή.
Στον κινηματογράφο έχουν πέσει οι αμοιβές;
– Στο μηδέν. Όταν παίζεις σε μια ταινία, ο παραγωγός σού βάζει ένα ποσοστό. Από τα εισιτήρια θα προκύψει η αμοιβή σου.
Κάποιοι ισχυρίζονται ότι τα “μαϊμού” DVD βοηθούν μια ταινία να γίνει δημοφιλής. Στέκει;
– Δεν έχει αξία αν θα γίνει δημοφιλής με αυτόν τον τρόπο. Είμαι κατά των “μαϊμού”. Πρέπει να παταχθούν. Δεν το επικροτώ αυτό.
Η είσπραξη πνευματικών δικαιωμάτων από την τηλεόραση, κατά πόσο βοηθάει τους συναδέλφους σου να βελτιώσουν την οικονομική τους κατάσταση;
– Έχουμε το δικό μας οργανισμό “Διόνυσο”, που εισπράττει τα δικαιώματά μας. Στην αρχή παίρναμε κάποια λεφτά, τώρα δυσκολεύονται τα κανάλια να τα πληρώσουν και καταφεύγουμε στα δικαστήρια. Αν έχεις κάνει πολλά πράγματα, θα έχεις ένα πρόσθετο εισόδημα.
Ποια ήταν η τελευταία σου τηλεοπτική εμφάνιση;
-Ήταν στο “Δεληγιάννειο Παρθεναγωγείο”, όπου υποδυόμουν τον καθηγητή των θρησκευτικών.
Πώς βρίσκεις τη συμβίωση Ελλήνων και οικονομικών μεταναστών από
την Αλβανία;
– Όπως υπάρχουν κακοί Έλληνες, υπάρχουν και κακοί ξένοι. Τους ανθρώπους έχω μάθει να μην τους κρίνω από την εθνικότητα, αλλά από το χαρακτήρα τους. Έχω γνωρίσει Αλβανούς που είναι πολύ δουλευταράδες και αξιόλογα άτομα, που έχουν φτιάξει σωστές οικογένειες. Έχω γνωρίσει και Έλληνες που είναι ρεμάλια και κοιτάνε να βγάλουν λεφτά από την κλεψιά. Δεν μου λέει τίποτα η εθνική τους ταυτότητα. Δεν έχω το αίσθημα της διαφοράς. Ο κακός είναι κακός, απ’ όπου και αν είναι…
Πιστεύεις ότι ο οικονομικός μετανάστης θα πρέπει να ψηφίζει στις δημοτικές εκλογές;
– Εξαρτάται. Θα πρέπει να έχει μία διαδρομή, μία εργασία, να είναι δημότης. Εφόσον θα έχει δικαιώματα θα έχει και υποχρεώσεις. Όχι ξεκρέμαστα. Θα πρέπει να είναι ενταγμένος στο κοινωνικό σύνολο για να ψηφίσει.
Κλείνοντας θα ήθελα να μας πεις δυο λόγια για συναδέλφους σου Χαϊδαριώτες:
– Τάσος Χαλκιάς:
Αξιόλογος ηθοποιός, καλό παιδί και φίλος. Έμαθα ότι θα είναι υποψήφιος δήμαρχος. Του εύχομαι καλή επιτυχία.
– Κερασία Σαμαρά:
Ταλαντούχο πλάσμα, σπουδαία φωνή, σπουδαία ηθοποιός.
– Νίκος Νικολάου:
Φίλος μου με μεγάλη καριέρα στο Εθνικό Θέατρο. Αναμείχθηκε με τα κοινά στην πόλη μας. Πολύ καλός ηθοποιός.
– Χάρης Εμμανουήλ (Αγγουράκης):
Τον ξέρω από μαθητή δραματικής σχολής. Δεν υπάρχει περίπτωση να πω κακό λόγο για εκείνον. Είναι αγωνιστής.
– Λεωνίδας Χρυσομάλλης:
Πρέπει να βρει το δρόμο του και τον βλέπω πως προσπαθεί. Ταλαντούχος, που ψάχνεται και καλά κάνει.
Σε ευχαριστούμε πολύ.
Γιώργος Παπαπαναγιώτου

Παρόμοια Άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button