ΔΥΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑ

ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑ. Έχει για όλους ο δημότης;

Σύλλογοι και διαφάνεια σχέσεων στο Δήμο Χαϊδαρίου
Η παρουσία ζωντανών πρωτοβουλιών πολιτών, όπως οι σύλλογοι (αθλητικοί, πολιτιστικοί, εθνοτοπικοί κ.ά.), μαρτυρά ανθρώπινες ανάγκες και συμβάλλει στην αντιμετώπισή τους και στην πόλη μας, το Χαϊδάρι.
 
ΤΟΥ ΚΙΜΩΝΑ Ε. ΦΟΥΝΤΟΥΛΗ
 
Το πλέγμα σχέσεων που διαμορφώνεται ανάμεσα στο Δήμο και τους συλλόγους, τους συλλόγους και τους αποδέκτες της δράσης τους, αλλά και οι σχέσεις συλλόγων με άλλα νομικά πρόσωπα, όπως οι Κοινωνικές Συνεταιριστικές επιχειρήσεις (ΚΟΙΝΣΕΠ), δεν είναι πάντα ευκρινείς.
Για την έμμεση επιχορήγηση από τον Δήμο με παραχώρηση χρήσης δημοτικών ακινήτων και κάλυψη λειτουργικών εξόδων (ρεύμα, νερό, φύλαξη κ.ά.), αλλά και την απευθείας χρηματική επιχορήγηση παλαιότερα, δεν υπάρχουν διαθέσιμα συγκεντρωτικά στοιχεία, ώστε να κρίνει ο δημότης – φορολογούμενος – χορηγός τις επιλογές των διοικήσεων του Δ. Χαϊδαρίου.
1. Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, ο κάθε Δήμος μπορεί να παραχωρεί δωρεάν την χρήση δημοτικών ακινήτων (ιδιοκτησίας του δήμου και όχι μισθωμένων από τρίτους) σε άλλα νομικά πρόσωπα, που ασκούν κοινωφελή δραστηριότητα ή/και δραστηριότητα, η οποία προάγει τα τοπικά συμφέροντα (αρ. 185 Κώδικα Δήμων – Κοινοτήτων και σχετική νομολογία, έκδοση ΚΕΔΚΕ – ΕΕΤΑΑ, 2006). Μπορεί λοιπόν ο δήμος να παραχωρεί ακίνητά του, π.χ. γραφεία ή/και γήπεδα κ.ά. σε συλλόγους πολιτιστικούς, αθλητικούς κ.ά., κοινωφελείς πάντα. Η παραχώρηση όμως δεν γίνεται από τον δήμαρχο ή τον αντιδήμαρχο ή κάποιον απλό “αρμόδιο”, αλλά από το Δημοτικό Συμβούλιο! Αυτό δεν εφαρμόζεται στο Χαϊδάρι!

 

 

2. Ο Δήμος επιτρέπεται να διαθέτει τα περιουσιακά του στοιχεία (γήπεδα κ.ά.), εφόσον ο σκοπός που επιδιώκεται με τη διάθεση αυτή, εξυπηρετεί το δημοτικό ή κοινοτικό συμφέρον (αρ. 178 ΚΔΚ). Πώς διασφαλίζεται αυτό στο Δήμο Χαϊδαρίου;

 

Ο Δήμος Χαϊδαρίου παραχωρεί την χρήση και ακινήτων του σε συλλόγους ΔΙΧΩΣ απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου και χωρίς μέχρι σήμερα να έχουμε απολογισμό και αποδεικτικό υλικό από πλευράς συλλόγων «περί εξυπηρέτησης δημοτικού συμφέροντος». Σύμφωνα με τον δήμαρχο κ. Μαραβέλια «όλοι οι αθλητικοί σύλλογοι που χρησιμοποιούν τις πάσης φύσεως αθλητικές εγκαταστάσεις του Δήμου (π.χ. κολυμβητήριο, γήπεδα ποδοσφαίρου, στίβου κ.λπ.), ανέκαθεν εισέπρατταν και συνεχίζουν να εισπράττουν συνδρομές από τα μέλη τους» (υπόμνημα προς 7ο Πταισματοδίκη, όπως μας δόθηκε σε σχετική απάντηση από την Τεχνική Υπηρεσία).
Εδώ να επισημάνουμε ότι ορισμένοι δεν εισπράττουν συνδρομές μόνο από τα μέλη τους –νόμιμη δυνατότητα, αλλά και από αθλούμενους, δίχως ιδιότητα μέλους, δηλαδή δίχως ψήφο, απλούς αποδέκτες των υπηρεσιών των συλλόγων –αυτό είναι παροχή υπηρεσιών και φορολογείται με απόδοση ΦΠΑ σύμφωνα με ΚΒΣ (νόμος 2725/1999 αρ. 7 παρ. 2).
Αφού λοιπόν οι σύλλογοι εισπράττουν έναντι της άθλησης που παρέχουν, πώς γνωρίζουμε ότι αυτό γίνεται στην χαμηλότερη δυνατή τιμή κόστους (προπονητών, υλικών, οδοιπορικών κ.ά.); Πώς γνωρίζουμε πού πάνε τα χρήματα των «συνδρομών» για να κρίνουμε πώς εξυπηρετείται το δημοτικό συμφέρον; Δεν θα έπρεπε να είχαμε αναλυτικά στοιχεία εξόδων κάθε συλλόγου, στον οποίο παραχωρείται ΔΩΡΕΑΝ η χρήση δημοτικής περιουσίας;
Στο Δ. Χαϊδαρίου αυτό δεν είναι φανερό στο Δημοτικό Συμβούλιο. Ίσως όμως να γνωρίζουν οι γενικές συνελεύσεις των συλλόγων, οι προπονητές και οι γονείς των αθλητών, οι ίδιοι οι αθλούμενοι. Εάν δεν γνωρίζουν κι αυτοί, οφείλουν να ενδιαφερθούν και να απαιτήσουν αναλυτική ενημέρωση.
Αυτό που επίσης δεν είναι γνωστό (διότι η διοίκηση του Δήμου δεν παρέχει στοιχεία) είναι το ακριβές κόστος για τον δήμο και τον δημότη, κάθε παραχωρούμενης προς χρήση (ΔΩΡΕΑΝ) εγκατάστασης, ώστε να υπολογιστεί και η αξία της παραχώρησης (π.χ. γήπεδο Χ ώρες/μήνα Χ μήνες = ετήσια δωρεά) σε κάθε σύλλογο.
Τι διαμορφώνει το κόστος κάθε εγκατάστασης; Το ηλεκτρικό ρεύμα, η δαπάνη νερού, η φύλαξη, η ετήσια συντήρηση, δηλαδή τα λειτουργικά κόστη που απαιτούν το ζεστό χρήμα, αλλά και η απόσβεση της κατασκευής. καθώς και η αξία της χρήσης γης.
Όταν τα γνωρίζει η κοινωνία, η διοίκηση, προκύπτουν χρήσιμα συμπεράσματα για την βέλτιστη διαχείριση των εγκαταστάσεων (π.χ. με εκσυγχρονισμό ή/και ρύθμιση φωτισμού). Όταν τα στοιχεία μένουν στο σκοτάδι, τότε μπορεί να προκύψει και νέο «κολυμβητήριο», δηλαδή ανάλογη σπατάλη και απονιά για το δημόσιο χρήμα (περί το 1.300.000,00 ευρώ όπως το προσεγγίσαμε το 2011).
Ας επιχειρήσουμε μια προσέγγιση:
Στα γήπεδα τέννις του αθλητικού κέντρου Δάσους η «μίσθωση» για 1 ώρα κοστίζει 5 ευρώ για ένα γήπεδο περίπου 260 τ.μ. συνεπώς για χρήση 10 ωρών/ημέρα , 5 ημέρες την εβδομάδα, επί 10 μήνες ετησίως προκύπτει ποσό 10,000 ευρώ το έτος, δηλαδή διπλάσιο του επιτρεπομένου!! Αντιστοίχως για ένα γήπεδο ποδοσφαίρου με 15 φορές μεγαλύτερη έκταση ( 4050 τ.μ. κατ’ ελάχιστον) το ποσό εκτοξεύεται πάνω από τις 150.000 για ανάλογη χρήση!!!
3. Υπάρχει ένας ακόμη περιορισμός από τη νομοθεσία (αρ. 14, Ν.3852/2010): Όποιοι συνδέονται με το δήμο ή τα νομικά του πρόσωπα, εκτός από συνδέσμους, με σύμβαση προμήθειας, εκτέλεσης δημοτικού έργου, παροχής υπηρεσιών, παραχώρησης δικαιώματος εκμετάλλευσης δημοτικού έργου ή δημοτικής υπηρεσίας, με αντικείμενο αξίας πάνω από πέντε χιλιάδες (5.000) ευρώ ετησίως, ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ να εκλεγούν ή να είναι δήμαρχοι ή δημοτικοί σύμβουλοι.
Στο δήμο Χαϊδαρίου υπάρχουν παραχωρήσεις, δίχως όμως σύμβαση… Όταν λοιπόν υπολογιστεί η ετήσια δωρεά παραχώρησης δικαιώματος εκμετάλλευσης δημοτικού έργου (π.χ. γηπέδου) ή/και δημοτικής υπηρεσίας (άθληση – πολιτισμός), τότε θα γνωρίζουμε ποια φυσικά πρόσωπα που μετέχουν σε διοικητικά συμβούλια συλλόγων θα μπορούν να εκλεγούν ή/και να μετέχουν στο Δημοτικό Συμβούλιο και ποια όχι («κώλυμα»).
Έχει κάποιο λόγο να μην υπολογίζει λογιστικά ακριβώς τις ολοφάνερες παραχωρήσεις χρήσης αθλητικών κ.ά. δημοτικών υποδομών ο Δήμαρχος Χαϊδαρίου; Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου την 14/10/2013 θέσαμε το ζήτημα και η διοίκηση επιφυλάχτηκε να το φέρει προς συζήτηση στο μέλλον… Το ερώτημα για το ενδεχόμενο κώλυμα ορισμένων δημοτικών συμβούλων αφορά πρωτίστως την δημοτική αρχή και το Δημοτικό Συμβούλιο, γιατί οφείλουν να διασφαλίζουν πως οι αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου είναι ισχυρές. Αυτή είναι η αυτονόητη υποχρέωση τους για να αποδείξουν πως δεν υπάρχουν δεσμεύσεις και προνομιακές σχέσεις.
4. Σε κάθε περίπτωση η παραχώρηση αθλητικών χώρων πρέπει να γίνεται κατόπιν απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου και με αυτοεξαίρεση όσων διατηρούν και ιδιότητα μέλους διοικητικού συμβουλίου συλλόγου (ανεξαρτήτως ύψους έμμεσης –σε είδος ή/και άμεσης – σε χρήμα επιχορήγησης), ώστε να μην υπάρχει η παραμικρή σκιά για σκοπιμότητες στη λήψη σχετικών αποφάσεων. Εδώ εφαρμόζεται και το άρθρο 11 παρ. 5 και 7 του «Κανονισμού Λειτουργίας του Δημοτικού Συμβουλίου Χαϊδαρίου» περί δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των μελών του Δ.Σ.!
5. Πώς μπορούν να επιδοτούνται οι σύλλογοι; Σύμφωνα με το άρθρο 202 ΚΔΚ εφόσον έχει εγγραφεί σχετική πίστωση στον οικείο προϋπολογισμό, που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υπερβαίνει το 1,5% των τακτικών του εσόδων (στον πραγματικό προϋπολογισμό – όχι το «ευχολόγιο» του δήμου Χαϊδαρίου, αυτό θα μεταφραζόταν σε περίπου 300.000 ευρώ ετησίως για ΟΛΟΥΣ τους ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ). Τέτοια εγγραφή δεν γνωρίζουμε να γίνεται στο Δ. Χαϊδαρίου.
Επισήμανση 1η: σύμφωνα με τον δήμαρχο κ. Μαραβέλια στο κολυμβητήριο το 70% της χρήσης γινόταν από την ΑΕΧ – σύλλογο. Δηλαδή μία έμμεση επιχορήγηση της τάξης των 490.000,00 ευρώ τότε. Ο τότε πρόεδρος της ΑΕΧ – σύλλογος αποδέχτηκε την ανάγκη συνεισφοράς από πλευράς ΑΕΧ – συλλόγου. Άλλαξε όμως ο πρόεδρος και προέκυψε και ΑΕΧ – ΚΟΙΝΣΕΠ! Και «ξέχασε» ο κ. Μαραβέλιας τις διαπιστώσεις του… Προσοχή: μέλη Δ.Σ. π.χ. της ΑΕΧ-σύλλογος χάνουν την ιδιότητα αυτή εάν υπάρχει σύμβαση – οικονομική σχέση με την ΑΕΧ –ΚΟΙΝΣΕΠ, εφόσον είναι και μέλη της δεύτερης.
Επισήμανση 2η: Οι επιχορηγήσεις προς τους συλλόγους δεν είναι νόμιμες,όταν αποσκοπούν να ψυχαγωγήσουν και να διασκεδάσουν τους συμμετέχοντες και όχι να καλλιεργήσουν και να αναπτύξουν το πνευματικό και πολιτιστικό επίπεδο των κατοίκων της περιοχής, μέσω εκδηλώσεων που προάγουν τα γράμματα και τις τέχνες (ΕΛΣ, πράξη VII τμ. 30/2005, ΚΔΚ, έκδοση ΚΕΔΚΕ- ΕΕΤΑΑ, 2006, σελ. 336).
Όλοι έχουμε ανάγκη από γλέντι και απόδραση από τις καθημερινές σκοτούρες. Ρεφενέ γλέντι και πανηγύρι λοιπόν με μεγαλύτερη προσοχή από πλευράς Δ. Χαϊδαρίου και ΑΣΔΑ (αλήθεια, οι Οικονομικές – Διοικητικές και Νομικές υπηρεσίες τους τι λένε για όλα αυτά;).
Κάτι ακόμα.
Η προγραμματική σύμβαση της ΚΟΙΝΣΕΠ “ΑΚΤΙΝΑ” ανέφερε στο άρθρο 4. «…και συγκεκριμένα με τη «λειτουργία τμημάτων κεραμικής, κοσμήματος, χειροτεχνίας, θεάτρου και χορού». Το «καράτε», οι «γενικές αρχές δικαίου», το «cross mpoutfit (δυναμική προπόνηση για όλους)» από πού προέκυψαν; Επίσης, μπορεί ο Δήμος να παραχωρεί στις ΚΟΙΝΣΕΠ (μέσω προγραμματικής σύμβασης) ακίνητα που δεν είναι ιδιόκτητα, αλλά μισθωμένα; Εμπρός καλές μου νομικές υπηρεσίες, πείτε μας το γράμμα, αλλά και την ουσία, του άρθρου 185 ΚΔΚ και της νομιμότητάς του!
Ύστερο, μα όχι ασήμαντο:
Ο κ. Μαραβέλιας μας παρέπεμψε για την υπόθεση του «κωλύματος» των δημοτικών συμβούλων στο αρμόδιο όργανο, δηλαδή την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής. Το χιούμορ παραμένει προσόν της δημοτικής αρχής: Ο «Γραμματέας Aυτοδιοίκησης» της Νέας Δημοκρατίας κ. Καλογερόπουλος, να κρίνει ως Γενικός Γραμματέας Αττικής τον δήμαρχο Χαϊδαρίου και «Aναπληρωτή Γραμματέα Αυτοδιοίκησης» της Νέας Δημοκρατίας κ. Μαραβέλια. Δηλαδή, ο κ. Καλογερόπουλος, που απέφυγε να κρίνει για την παράνομη «συνεδρίαση» του Δ.Σ. Χαϊδαρίου την 18η Δεκεμβρίου 2012, όταν μπήκε ορόσημο στην μη δημοκρατική λειτουργία του Δ. Χαϊδαρίου, και ο κ. Λυμπέρης (τότε πρόεδρος Δ.Σ.), σε πλήρη σύγχιση (;) στο «πρακτικό» αναφερόταν σε συνεδρίαση του 2013 (!!!). Ο κ. Καλογερόπουλος λοιπόν να κρίνει τώρα τα της δημοτικής παράταξης Μαραβέλια! Μα γίνονται αυτά τα πράγματα;
Εμείς εξαντλούμε την νομιμότητα. Μπορούμε όμως να περιμένουμε δικαιοσύνη στο επίπεδο αυτό; Ο θεσμός αυτοακυρώθηκε. «Αυτοδιοικητική αλληλεγγύη» κατά την άποψη του κ. Μαραβέλια. Κόρακας, κοράκου μάτι δεν βγάζει» σύμφωνα με την παροιμία.
Κρίμα στις αναφορές του κ. Σαμαρά περί δικαιοσύνης, στην πρόσφατη ομιλία του. Να τους χαίρεται άραγε ο πρωθυπουργός; Οι διοικητικές ακρότητες των στελεχών του τον ακυρώνουν, υπερφορτώνοντας τα διοικητικά δικαστήρια και οδηγώντας πρακτικά σε αδυναμία απόδοσης δικαιοσύνης. Μη έγκυρη δημοκρατία, άκριτες επιλογές, δίχως άκρη… Κι όλα αυτά κι άλλα χειρότερα, ενόσω το παρακράτος γιγαντωνόταν. Ακόμη και τώρα, μετά την υπερχείλιση!

 

Παρόμοια Άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *


Back to top button