γράφει ο Κίμων Ε. Φουντούλης

Στη φωτογραφία διακρίνουμε δύο
κάδους, έναν ανακύκλωσης (μπλε) κι ένα

σύμμεικτων
απορριμμάτων (καφέ). Ο κάδος ανακύκλωσης με σπασμένο κάλυμμα, ο κάδος
σύμμεικτων κλειστός.

Γύρω αφημένες σακούλες, που μετά από λίγο
θα σκιστούν από αδέσποτα ή/ και θα πατηθούν από διερχόμενα αυτοκίνητα. Απέξω οι σακούλες, αλλά αν ανοίξουμε τον καφέ κάδο, κάτι που
απαιτεί τα χέρια μας, τον βλέπουμε μισογεμάτο….

Δεν υπάρχει κανένα σύστημα διαχείρισης
στερεών αποβλήτων (ΔΣΑ), σε καμία χώρα του κόσμου, καπιταλιστική ή
σοσιαλιστική, αυταρχική ή αναρχική, αξιοκρατική ή φελλοκρατική, που να μπορεί
να λειτουργήσει σωστά δίχως την συνειδητή συμμετοχή των πολιτών. Το πώς
επιτυγχάνεται η συνείδηση, με σεβασμό ή/και φόβο-τιμωρία, αυτό είναι υπόθεση
κάθε κοινωνίας.

Όσο η συνείδηση λείπει, η υγειονομική περιβαλλοντική και οικονομική λειτουργία θα είναι προβληματικές. Ειδικά στο
θέμα κόστος οι κακές συμπεριφορές συνεπάγονται αυξημένες χρεώσεις, λόγω
μεγαλύτερης δυσκολίας διαχείρισης.

Ο κάδος άδειος, οι σακούλες έξω!

Αυτό τον καιρό γίνεται αρκετός λόγος για
τις αποφάσεις της Περιφέρειας Αττικής σχετικώς με έργα και συμμετοχή ιδιωτών
περί τα σκουπίδια της Αττικής.

Όποιος επιδιώκει την ισχυρή παρουσία του
δημόσιου παράγοντα για σωστό έλεγχο και διαφάνεια στις χρεώσεις, οφείλει να
εργάζεται για την καλύτερη δυνατή λειτουργία των μέσων, την αξιοποίηση ΟΛΟΥ του
προσωπικού στο δύσκολο μέτωπο της καθαριότητας, καταδικάζοντας συμπεριφορές
λούφας, που συχνά καταγράφονται στις άχαρες ειδικότητες του δημόσιου τομέα.
Χρειάζεται όμως και καθημερινή νουθεσία, επικοινωνία, πολιτική τριβή με το
πολίτη για να βελτιωθούν κακές συνήθειες ετών.

Όσοι κρύβονται και δεν αψηφούν το πολιτικό
κόστος, τόσο στη συμπολίτευση όσο και στην αντιπολίτευση, προσφέρουν
υπηρεσίες παράδοσης στους ιδιώτες δίχως όρους. Οι δεσμεύσεις και υποχρεώσεις
της χώρας για εκσυγχρονισμό του συστήματος διαχείρισης στερεών αποβλήτων
συνεπάγονται βιομηχανικές λύσεις, οι οποίες ποτέ δεν ήταν το δυνατό σημείο  του Ελληνικού Δημοσίου. Το “μοντέλο ΔΕΗ”, που
παλιότερα κουβεντιαζόταν ως κατάλληλο μεταξύ των ασχολούμενων στον τομέα
διαχείρισης στερεών αποβλήτων, προφανώς και δεν αντέχεται στις παρούσες
συνθήκες.

Για να έχει η αυτοδιοίκηση ισχυρό και
αποτελεσματικό ρόλο απέναντι στα οικονομικά συμφέροντα, που από ετών
αναμετρώνται στα σκουπίδια για να εισπράξουν τα δημοτικά τέλη που πληρώνουμε,
πρέπει η αυτοδιοίκηση να έχει γνώση, στοιχεία για το τι πετάμε, πότε, τι μπορεί
να διαχειριστεί επιτόπου και τι όχι και πολλά άλλα.

Δίχως τη συμπαράσταση του δημότη, ο
δήμαρχος -δεξιός, κεντρώος, αριστερός,

φασίστας ή
κομμουνιστής, τεχνοκράτης ή ποιητής, ολυμπιακός ή παναθηναϊκός-

είναι απλώς γυμνός.
Βεβαίως πρέπει να βάλει τον πολίτη σε σειρά, και αν με τη σειρά του ο πολίτης

σέβεται την
ιδιότητα του πολίτη και δεν λειτουργεί ως ιδιώτης, με την αρχαία σημασία της
λέξης, τότε οι ιδιώτες επιχειρηματίες αλλά και κάθε οργανωμένο συμφέρον εντός
των σκουπιδιών, θα βρουν απέναντι τους ΚΟΙΝΩΝΙΑ και όχι πουκάμισα αδειανά, απ’
αυτά που σχίζουν ή/και εξυμνούν ανέξοδα για να κάτσουν στη καρέκλα.

Η αντιμετώπιση των αδιεξόδων, που ως
σύνολο δημιουργήσαμε και στα σκουπίδια, απαιτεί δουλειά στη καθημερινότητά μας, αλλά και έλεγχο στις υπηρεσίες που πληρώνουμε.


ΣΧΕΤΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ

Σχετικά με το μεγάλο δάνειο του Δήμου Χαϊδαρίου για την καθαριότητα